تاثير قابليت هاي صادرات پويا بر عملكرد بازاريابي: نقش تعديل گر كيفيت رابطه صادركننده - واسطه

صادرات پويا به عنوان شاه كليد توسعه پايدار اقتصادي كشورها معرفي شده است كه با تمركز بر نوآوري و استفاده از استراتژي هاي خلاق موجب تقويت عملكرد نوآورانه شركت ها مي شود. هدف اصلي اين تحقيق بررسي تاثير قابليت هاي صادرات پويا بر عملكرد بازاريابي با توجه به نقش تعديلگر كيفيت رابطه صادركننده – واسطه است. اين تحقيق بر اساس هدف، كاربردي و بر اساس ماهيت روش نيز توصيفي – همبستگي مي باشد. جامعه آماري اين تحقيق شامل، شركتهاي صادركننده شهر اهواز كه محصولات خود را به بازار كشور عراق صادر مي كنند. براي انتخاب نمونه با استفاده از جدول مورگان تعداد 234 نفر بر اساس روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. پس از جمع آوري داده هاي تحقيق در مجموع 200 پرسشنامه قابليت اجرايي داشتند. ابزار اصلي گردآوري داده هاي تحقيق، پرسشنامه استاندارد مي باشد. براي سنجش متغير قابليت هاي صادرات پويا از پرسشنامه كالنيت و همكاران(2018)، براي سنجش متغير عملكرد بازاريابي از پرسشنامه استاندارد ليانگ و گائو(2020) و براي سنجش متغير كيفيت رابطه صادركننده – واسطه نيز از پرسشنامه استاندارد ماريا و همكاران(2015) استفاده شده است. روايي محتوايي پرسشنامه ها از طريق اساتيد متخصص و پايايي آنها نيز با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ مورد تائيد قرار گرفته اند. براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار ويژوال پي ال اس استفاده شده است. نتايج نشان داند كه قابليت هاي صادرات پويا بر عملكرد بازاريابي با توجه به نقش تعديلگري كيفيت رابطه صادركننده – واسطه در شركتهاي صادركننده شهر اهواز تاثير معناداري دارد. همچنين قابليت سازگاري، قابليت انعطاف پذيري، نوآوري و قابليت شبكه سازي در صادرات نيز بر عملكرد بازاريابي با توجه به نقش تعديلگري كيفيت رابطه صادركننده – واسطه در شركتهاي صادركننده شهر اهواز تاثير معناداري دارند.