نقش سازماندهي و مديريت دانش سازماني در بهبود شرايط آموزشي كاركنان دانشگاهي

هدف: پژوهش حاضر با هدف كاربرد مديريت دانش در ارتقاء و بهبود وضعيت آموزشي مديران و كاركنان دانشگاه آزاد اسلامي واحد بندرعباس انجام شد. روش پژوهش: اين پژوهش از نوع كاربردي است كه به روش پيمايشي و به صورت توصيفي انجام شده است. جامعه آماري شامل تمامي مديران و كاركنان دانشگاه آزاد اسلامي واحد بندرعباس است كه طبق فرمول كوكران، 15 مدير، 93 كارمند زن و 107 كارمند مرد به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. روش نمونه‌گيري در هر دو گروه مديران و كاركنان به صورت تصادفي- طبقه‌اي بود. به منظور جمع‌آوري داده‌ها از يك پرسشنامه محقق‌ساخته بهره گرفته شد. در اين پژوهش به روش توصيفي به تحليل داده‌هاي به دست آمده از پرسشنامه پرداخته شد. در سطح توصيفي با استفاده از مشخصه‌هايي نظير فراواني به تحليل ويژگي‌‎هاي جامعه پرداخته شد و آزمون نرمال بودن كولموگروف- اسميرنف، آزمون دوجمله‌اي براي بررسي فرضيه‌ها استفاده شد. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه مديريت دانش در ارتقاء و بهبود وضعيت آموزشي مديران و كاركنان دانشگاه آزاد اسلامي واحد بندرعباس مؤثر است. همچنين ايجاد دانش با ميانگين 40/09 ، جذب دانش با ميانگين 26/74 و سازماندهي دانش با ميانگين 36/81 در ارتقاء و بهبود وضعيت آموزشي مديران و كاركنان دانشگاه آزاد اسلامي واحد بندرعباس نقش تأييدكننده دارد. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه مديريت دانش در افزايش توانمندي كاركنان و مديران دانشگاهي حائز اهميت است. ايجاد، ذخيره‌سازي، سازماندهي و اشاعه اطلاعات سازماني در تقويت مهارت‌هاي آموزشي مؤثر است. حمايت‌هاي مؤثر از زيرساخت‌ها، توسعه فرهنگ سازماني در اشتراك‌گذاري اطلاعات، گردآوري تجربه‌هاي حرفه‌اي، تعامل سازماني در سطوح مختلف دانشگاه در كنار خلاقيت روش‌ها و به ‌كارگيري سيستم‌هاي اطلاعاتي نقش مهمي در توسعه نظام مديريت دانش دارد.