برون ‌دادشناسي كاربست توقيت بي‌ ضابطه در منجي ‌گراييِ زرتشتي

مسئله اين پژوهش اكتشاف مهم‌ترين برون‌دادهاي كاربست توقيت بي‌ضابطه در منجي‌گرايي زرتشتي است. پيشوايان ديني زرتشتي در عصر اسلامي، هزار سال پس از سقوط شاهنشاهي ساساني را به عنوان زمان ظهورِ سوشيانت (منجي نهايي) مي‌خواندند؛ ليكن اين سخن واقع نشد و اين توقيت بي‌ضابطه زخمي بر پيكر دين زرتشتي و موجب ركود تمدني آن شد. اين تحقيق روش تبييني ـ تحليلي را در پردازش محتوا مبنا قرار داده و برحسب دستاورد يا نتيجه تحقيق از نوع توسعه‌اي ـ كاربردي و به لحاظ نوع داده‌هاي مورداستفاده، تحقيق كيفي است. روش گردآوري اطلاعات از نوع كتابخانه‌اي است و در استكشاف از توصيف بهره برده شده است. نتايج حاصل از تحليل و تركيب داده‌هاي جمع‌آوري‌شده نشان مي‌دهد «خودباختگي فرهنگي»، «بي‌اعتمادي به ميراث هزارساله»، «پديداري خلأ هويتي» و «عدم كنشگري تمدني» مهم‌ترين برون‌دادهاي كاربست توقيت بي‌ضابطه در سنت زرتشتي است.