بررسي سنگ‌زايي اسكارن‌هاي منطقه حراران در شمال غربي مجموعه آذرين لاله زار با استفاده از كاني شناسي و دما-فشارسنجي پيروكسن-گارنت

مجموعه آذرين لاله‌زار در مرز پهنه سنندج-سيرجان و بخش‌هاي جنوب‌شرقي كمربند آتشفشاني-نفوذي اروميه-دختر و در شمال‌شرقي شهرستان بافت در استان كرمان قرار دارد. در كرانه شمال‌غربي و غرب توده، در سنگ‌هاي كربناتي، دگرگوني مجاورتي به نسبت گسترده اي ايجاد شده است. در بخش جنوبي حراران، در محل تماس توده آذرين لاله‌زار با مجموعه آهكي و مارني اليگوميوسن (معادل سازند قم) هاله دگرگوني مجاورتي (بخش‌هاي اسكارني و مرمر) بيشترين گسترش را دارد. بر اساس بررسي هاي ميكروسكوپي، در اسكارن‌ها، كاني‌هاي گارنت، كلسيت، ولاستونيت، پيروكسن، اليوين، ايدوكراز و اپيدوت تشكيل شده‌اند. پهنه‌هاي مختلف دگرگوني شامل گارنت – كلينوپيروكسن، اوليوين–كلينوپيروكسن، ولاستونيت – گارنت و گارنت-اپيدوت هستند. تجزيه شيميايي نقطه‌اي كاني‌ها نشان داد كه گارنت‌ها بيش از 70 درصد گروسولار (گارنت غني از كلسيم) و كمتر از 30 درصد آلماندن (گارنت غني از آهن) دارند. تركيب كلينوپيروكسن‌ها مربوط به گروه نخست (كلسيم-آهن و منيزيم‌دار) و از نوع ولاستونيت- انستاتيت بوده كه مقدار ولاستونيت بيش از 50 درصد است. همچنين كمتر از 10 درصد فروسيليت نيز در تركيب اين كلينوپيروكسن‌ها وجود دارد. بر پايه دما-فشارسنجي گارنت-كلينوپيروكسن، دماي تشكيل اسكارن‌هاي بر اساس روابط مختلف ارائه شده بين 413 تا 530 درجه سانتي‌گراد و فشار 1/5 تا 2/5 كيلوبار به دست آمد. سنگزايي موجود و همچنين شرايط ترموديناميكي بيانگر گريزندگي اكسيژن بيش از 0/2 است. اين امر گوياي فعاليت سيال هاي غني از محلول‌هاي غني از سيليكات در تشكيل اين اسكارن‌هاست.