بررسي عددي تأثير مشخصه‌هاي ارتفاع و عرض گوه پاشنه بر مؤلفه‌هاي هيدروديناميكي و جريان سيال اطراف شناور تندرو پروازي

بهبود مولفه‌هاي هيدروديناميكي و افزايش پايداري در سرعت‌هاي بالا همواره از مهم‌ترين چالش‌ها در طراحي شناور تندرو بوده است. يكي از مهم‌ترين روش‌ها در راستاي دستيابي به اهداف مذكور استفاده از زائده‌هاي پاشنه از قبيل تريم تب، گوه و اينترسپتور است. در پژوهش حاضر تأثير تغيير مولفه‌هاي هندسي گوه بر عملكرد شناور تندرو با استفاده از روش عددي ارزيابي گرديده است. اين ارزيابي‌ها در راستاي بررسي نحوه و ميزان تأثير گوه بر مولفه‌هاي مقاومت و پايداري ديناميكي شناور صورت‌گرفته است. در اين راستا پس از اعتبارسنجي نتايج عددي تأثير گوه در ارتفاع 2 و 3 ميلي‌متر و عرض برابر با 50 و 100 درصد عرض شناور بر عملكرد هيدروديناميكي شناور تندرو مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج نشان مي‌دهد به‌كارگيري گوه در ارتفاع و عرض بهينه با افزايش فشار در پاشنه موجب كاهش اختلاف فشار در سينه و پاشنه شناور شده است به‌طوري‌كه در حالت بهينه مقدار مقاومت كل و زاويه تريم نسبت به شناور پايه به طور ميانگين به ترتيب 5.04 و 3.32 درصد كاهش يافته است. همچنين نتايج نشان مي‌دهد كه افزايش مولفه‌هاي هندسي گوه موجب افزايش فشار ايجاد شده در پاشنه شناور شده است كه در حالت بهينه موجب بهبود پايداري طولي و جلوگيري از ناپايداري پورپويزينگ گرديده است.