تحليل سهم اقتصاد جهاني استانهاي ايران مبتني بر ظرفيت ها

نقش اقتصادي مناطق در بُعد جذب سرمايه و تجارت در سطح جهاني در توسعه اقتصادي در دنياي جهاني شده بسيار مهم است. در اين بين سرمايه‌هاي بين‌المللي عمدتا در مناطقي كه داراي ظرفيت براي بازگشت سود باشد و پتانسيل لازم براي افزايش ارزش افزوده سرمايه فراهم شود سرازير مي‌گردد. بنابراين اين تحقيق به بررسي اثرات ظرفيت‌ها در سهم استانهاي ايران در اقتصاد جهاني با رويكرد تركيبي منطقه‌گرايي و زنجيره جهاني پرداخته است. روش مطالعه بر اساس هدف، كاربردي و براساس روش، توصيفي و تحليلي است. روش جمع آوري اطلاعات نيز بصورت اسنادي و ميداني از منابع آماري رسمي و نظرات كارشناسان انجام شده است. براي تجزيه و تحليل از روشهاي مختلف آماري مانند رگرسيون و همبستگي استفاده گرديده و نتايج تحقيق نشان داد، سهم اقتصادي مناطق مختلف جغرافيايي ايران يكدست و يك شكل نبوده است. مناطقي كه سهم بالايي در جذب سرمايه‌هاي بين‌المللي داشته‌اند دليلي براي توسعه صادرات و تجارت خارجي نبوده و مناطق مختلف جغرافيايي در شاخص‌هاي مورد بررسي عملكرد متفاوتي داشته و از اصول و قاعده ثابت پيروي نمي‌كنند. به عبارتي جايگاه مناطق ايران در جذب سرمايه، صادرات و واردات يا تجارت در يك سال خاص كمي تصادفي به نظر مي‌رسد و مطالعه در طول دوره‌هاي زماني را مي‌طلبد تا بصورت دقيق نقش متغيرهاي مورد استفاده در جايگاه جهاني اقتصاد مناطق را تبيين كند.