بررسي مهارتهاي اخلاقي دانشجويان دانشكده دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي آزاد اسلامي تهران در سال تحصيلي 1402-1401

سابقه و هدف: پايبندي دندانپزشكان به اصول اخلاق حرفه اي و تصميم گيري براساس اين چارچوب ضامن حفظ سلامت بيماران است. هدف اين تحقيق بررسي وضعيت مهارت هاي اخلاقي دانشجويان دندانپزشكي دوره باليني دانشكده دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي آزاد اسلامي تهران  در سال1402 بود.مواد  و روشها: دراين مطالعه توصيفي شاخص هاي اخلاق حرفه اي براساس نسخه فارسي پرسشنامه «Moral Skills Inventory» كه توسط افشار و همكاران روايي و پايايي آن اثبات شده بود در 283 نفر از دانشجويان مقطع عمومي (ترم 6 تا 12) دانشكده دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي آزاد اسلامي تهران مورد ارزيابي قرار گرفت.  داده ها توسط پرسشنامه 40 سوالي و خود اظهاري دانشجويان جمع آوري شده و تحليل داده ها با استفاده از آزمون كلموگروف-اسميرنوف و multiple linear regression انجام شد.يافته‌ها: از 283 دانشجوي مورد بررسي 52/7 درصد مذكرو 47/3 درصد مونث بودند ميانگين سني دانشجويان 3/27 ± 25/44 سال و ميانگين معدل ايشان 1/26 ± 15/91 بود.  نمره كلي مهارتهاي اخلاقي 6/65±38/10 بود و بيشترين مهارت اخلاقي كسب شده به ترتيب شامل حساسيت ،يكپارچگي،شجاعت و استدلال اخلاقي بود.نتايج نشان دادكه درجنس مونث يكپارچگي اخلاقي بطور معني داري بالاتراز جنس مذكر(0/013=P) و در جنس مذكراستدلال اخلاقي نمره بالاتري نسبت به جنس مونث دارد (0/048=P). همچنين ارتباط مثبت و معناداري بين معدل تحصيلي و حساسيت اخلاقي ديده شد.(0/007=P)نتيجه‌گيري: مهارت هاي اخلاق حرفه اي در دانشجويان پايين تر از حدميانگين بود.بازنگري كوريكولوم دندانپزشكي در حوزه اخلاق،آموزش طولي اخلاق حرفه اي و استفاده از آموزشهاي گروهي بر پايه سناريوهاي باليني مي تواند در ارتقاي مهارتهاي اخلاقي دانشجويان موثر باشد.