الگوي برنامه ريزي راهبردي رسانه اي براي ارتقاي سرمايه اجتماعي قوه قضائيه

نظر به گسترش استفاده از رسانه‌هاي اجتماعي و تلاش سازمان‌ها براي بهره مندي از آن‌ها در جهت ارتباط مؤثر با ذينفعان و مخاطبان هدف، قوۀ قضائيه ايران نيز به عنوان يكي از بخش‌هاي حاكميتي نيازمند استفاده از اين رسانه‌ها براي ارتباط با جامعه است. هدف اين پژوهش ارائه الگويي براي برنامه‌ريزي راهبردي رسانه اي قوۀ قضائيه در رسانه‌هاي اجتماعي با رويكرد ارتقاي سرمايه اجتماعي است. رويكرد پژوهش، كيفي-كمي بوده و جامعۀ آماري مشتمل بر 11 نفر خبره از بخش‌هاي مرتبط سازمان مي باشند. ابزار جمع آوري داده ها مصاحبه و پرسشنامه محقق ساخته بوده و براي تحليل مصاحبه‌ها از روش تحليل مضموني استفاده شد. روايي پژوهش با روش روائي محتوا توسط خبرگان مورد تأييد قرارگرفت. پايائي پژوهش نيز با روش آلفاي كرونباخ تأييد گرديد. داده ها با روش تحليل مضموني، كُدنويسي گرديده و نتايج تحليل مصاحبه‌ها ضمن تأييد ضرورت داشتن برنامه راهبردي و تعيين راهبردهاي رسانه‌اي و ارتباطي در فضاي مجازي براي ارتقاي سرمايه اجتماعي قوۀ قضائيه، نشان داد كه ارتباطات قوۀ قضائيه با افكار عمومي در رسانه هاي اجتماعي ضعيف و يك سويه است. ابعاد مديريت راهبردي رسانه در شبكه هاي اجتماعي همراه با راهبردهاي رسانه اي مشخص مورد تأييد خبرگان قرار گرفت. طبق يافته ها و نتايج فرضيه هاي برازش مدل؛ بين عناصر شناختي، ساختار و ارتباطي و ميزان اعتماد در رسانه هاي اجتماعي و مديريت راهبردي رسانه براي ارتقاي سرمايه اجتماعي سازماني، بين ابعاد سرمايه اجتماعي و ابعاد مديريت راهبردي رسانه براي ارتقاي سرمايه اجتماعي قوۀ قضائيه رابطه وجود دارد. درنهايت راهبردهاي رسانه‌ اي در رسانه ‌هاي اجتماعي منجر به ارتقاي سرمايه اجتماعي قوۀ قضائيه مي‌ شود.