بررسي روابط شبكه مرغداران صنعتي در روستاهاي شهرستان شازند

امروزه مفهوم شبكه از محبوبيت زيادي برخوردار بوده و تلاش هاي بسياري براي بررسي رابطه بين شبكه كارآفرينان و توسعه كسب و كارها انجام شده است. بنابراين شبكه ها منبع مهمي براي كسب و كار و كارآفريني محسوب مي شوند. هدف اصلي پژوهش، بررسي روابط بين مرغداران روستاهاي شهرستان شازند است. براي دستيابي به اين هدف از روش تحليل شبكه بهره گرفته شد. جامعه آماري اين پژوهش را تمامي مرغداران روستاهاي شهرستان شازند در سال 1402 (68 مرغداري) تشكيل دادند. داده هاي مورد نياز از طريق مصاحبه گردآوري شدند. نتايج تحليل شبكه بر اساس شاخص تراكم نشان داد صرفاً حدود 14 درصد مرغداران با يكديگر ارتباط دارند كه بسيار ضعيف و شكننده براي شبكه است و به دلايلي نظير حفظ پايداري و سلامت مرغداري ها و اجتناب از سرايت انواع آلودگي و شرايط محيطي خاص است. بر اساس نتايج شاخص انتقال‏ پذيري، امكان برقراري ارتباط هر واحد با طرف سوم 38/5 درصد است كه در مجموع، مطلوب به نظر مي رسد. يافته هاي شاخص E-I در بين گروه هاي تحصيلي نشان داد بين مؤلفه هاي وجود ارتباط در شبكه مرغداران و سطح تحصيلات، رابطه مستقيم وجود دارد. به طوري كه هرچه ميزان تحصيلات افزايش مي يابد ارتباط درون گروهي كاهش و ارتباط برون گروهي و انسجام اجتماعي افزايش مي يابد. در مقابل در بين گروه‏هاي سني ارتباط برون گروهي نسبتاً ضعيف است. عضويت در شبكه هاي كسب و كار كشاورزي موجب شكل گيري جريان اطلاعات، خريد ارزان تر مواد اوليه و دسترسي به بازارهاي بزرگ تر، امكان يادگيري مهارت ها، استفاده از تجربيات، همكاري در توليد، افزايش قدرت فروش، كاهش هزينه ها و نوآوري را فراهم مي نمايد كه در نهايت منجر به مزيت رقابتي و موفقيت در كسب و كارهاي كشاورزي مي شود. بنابراين مشاركت در شبكه هاي ارتباطي تخصصي و رويدادهاي صنعتي از جمله اجلاس ها، نمايشگاه ها، انجمن ها، شبكه ها و عضويت در نهادها و انجمن ها توصيه مي شود.