اثربخشي پروتكل توانبخشي شناختي (برو-نرو و الاغ گرسنه) بر سرعت واكنش و نظام بازداري شناختي-رفتاري در فرزندان مبتلا به اختلال نقص توجه-بيش‌فعالي

پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي برنامه‌ي توانبخشي شناختي (برو-نرو و الاغ گرسنه) بر سرعت واكنش و نظام بازداري شناختي-رفتاري كودكان با اختلال نقص توجه-بيش‌فعالي انجام شد. روش پژوهش نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه‌ي آماري پژوهش را تمامي دانش آموزان مبتلا به اختلال نقص توجه-بيش‌فعالي مراجعه كننده به مراكز مشاوره شهر تهران در سال ‌تحصيلي 1402-1401 تشكيل داد كه از بين آن‌ها 30 دانش‌آموز داراي اختلال نقص توجه-بيش‌فعالي با روش نمونه‌گيري هدفمند عنوان نمونه انتخاب شده و به صورت تصادفي در گروه آزمايش (15) و گروه كنترل (15) جايگزين شدند. ابزار اندازه گيري در اين پژوهش نرم افزار كاپيتان لاگ (Capitan’s Log، استنفورد و براون، 1988)، مقياس هوس وكسلر (WISC، وكسلر، 2003) و آزمون برو- نرو (هافمن، 1984) بود. گروه آزمايش، 11 جلسه آموزش توانبخشي شناختي (هر هفته يك جلسه به مدت 60 دقيقه) دريافت كردند. داده ها از طريق آزمون آماري كوواريانس چندمتغيري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج اين مطالعه نشان داد كه با كنترل اثر پيش آزمون تفاوت معناداري ببن پس آزمون گروه آزمايش و گواه در سرعت واكنش و بازداري شناختي-رفتاري دانش آموزان مبتلا به بيش فعالي- نقص توجه وجود دارد (0/05 P). براساس نتايج پژوهش مي توان گفت برنامه توانبخشي مذكور منجر به ارتقاي سرعت واكنش و نظام بازداري شناختي دانش اموزان شده است.