تبيين قرارداد صرفه جويي، ماهيّت و آثار آن بر اساس منابع فقهي و حقوقي

امروزه اشخاص به واسطۀ هزينۀ بالاي خدمات اجتماعي، همواره به دنبال كاهش اين هزينه‌ها هستند. يكي از راههاي كاهش اين هزينه‌ها توافق دو يا چند شخص به‌منظور استفادۀ مشترك از يك كالا يا خدمت است. درمنابع حقوق ‌ايران ماهيت اين ‌رابطه و آثار آن تبيين ‌نشده است، اين درحالي است كه اين‌شيوه روزانه مورداستفاده بسياري‌از مردم قرار مي‌گيرد. بر اين اساس هدف پژوهش حاضر تبيين توافق راجع به استفادۀ مشترك به قصد كاهش هزينه خدمات، رابطۀ طرفين اين توافق و آثار آن بود. بر اساس نتايج به دست آمده مشخص شد توافق دو يا چند نفر به منظور استفادۀ مشترك از يك كالا يا خدمت به‌منظور كاهش هزينه درصورتي‌كه داراي شرايط و اركان عقد باشد، نوعي قرارداد الزام‌آور است كه مي‌توان نام آن را «عقد صرفه‌جويي در مصرف» گذاشت. طرفين آن ملزم‌به آثار ناشي از آن بوده و درصورت استنكاف از ايفاي تعهدات امكان الزام آنها و يا جبران ‌خسارت وجوددارد. درصورتي ‌كه كالا يا خدمت ‌موضوع صرفه‌جويي تلف بشود، شرايطي‌كه طرفين به ‌آن واسطه قرارداد منعقد نموده‌اند تغيير كند يا مدّت قرارداد منقضي بشود قرارداد صرفه جويي منحل مي‌شود.