اثر كنه واروآ، ( Varroa destructor)، روي ويژگي‌هاي ريخت‏شناختي و تغذيه‏اي زنبور ‏عسل نژاد ايراني (Apis mellifera meda)

زنبور عسل در بقا و گرده افشاني بسياري از گياهان نقش مهمي را ايفا مي‏كند.  يكي از مهم ترين آفاتي كه زنبور عسل را مورد حمله قرار مي‏دهد، كنه واروآ مي‎باشد.  اين كنه به عنوان انگل‌ خارجي، عمدتاً از خون لاروها، شفيره ها و حشرات كامل زنبور عسل تغذيه مي‏كند.  در اين تحقيق، تأثير آلودگي زنبور عسل نژاد ايراني به تراكم‏هاي مختلف كنه در مرحله شفيرگي، روي ويژگي‌هاي زيستي و ريخت‏شناختي حشرات كامل زنبور كارگر مورد بررسي قرار گرفت.  بدين منظور كنه‏هاي ماده از كندوهاي آلوده جدا شده و سپس بسته به تراكم مورد نظر كنه، درون هر سلول حاوي پيش‏شفيره يك، دو و سه كنه قرار گرفت.  پس از ظهور، ويژگي‏هاي تغذيه‏اي حشرات كامل زنبور هر سه روز يك بار و به مدت 12 روز بررسي گرديد و پس از آن زنبورها جهت بررسي مساحت آسيني‏هاي غدد هيپوفارينژال تشريح شدند.  نتايج مربوط به ويژگي‏هاي زيستي و ريخت‏شناختي نشان داد كه افزايش تراكم كنه تأثيري در طول دوره شفيرگي زنبورها نداشت، اما به طور معني‌داري باعث كاهش وزن، طول بدن، مساحت بال‌هاي جلو، عقب و ساق پاي عقب زنبورهاي كارگر شد.  از طرفي زنبورهاي كاملي كه در دوران شفيرگي حامل سه كنه بودند، بيش ترين مرگ و مير را داشتند و به همين دليل نيز امكان بررسي ويژگي‏هاي تغذيه‏اي آن‏ها وجود نداشت.  نتايج مربوط به ويژگي‏هاي تغذيه‏اي نشان داد كه با افزايش تراكم كنه از ميزان مصرف شربت و آب زنبورها كاسته شد، اما در ميزان مصرف گرده اختلافي را نشان نداد.  از سويي شاخص مصرف مواد غذايي زنبورهاي فاقد كنه و زنبورهاي حامل دو كنه در دوره شفيرگي نسبت به زنبورهاي داراي يك كنه بيش تر بود، اما نرخ رشد و مساحت آسيني‏هاي تيمارها تفاوتي نشان نداد.  اميد مي رود كه نتايج مطالعه حاضر با ارايه اطلاعات بيش تر در خصوص چگونگي تأثير كنه واروآ روي زنبورها، زمينه‌اي را براي كنترل اين كنه فراهم سازد.