دو راهه‌ي هژموني و آزادي در زيست‌بوم مجازي با تاكيد بر ديدگاه‌هاي آيزايا برلين و آنتونيو گرامشي

زيست بوم مجازي، واقعيتي است كه واقعيت‌هاي زندگي واقعي را تحت شعاع قرار داده است. دو حوزه مهم واقعيت مجازي، اجتماع وسياست هستند كه نسبت تنگاتنگي باهم دارند. براي درك نسبت ميان اين دو، به اين پرسش توجه شده است كه كدام يك از اين دو، از اين زيستمان جديد، بيشتر بهره‌برداري مي‌كند.اين نوشتار با روش تحليلي– تبييني، نسبتِ برقرار شده ميانِ اين دو حوزه را از منظرِ دو فيلسوف سياسي، يعني آنتونيو گرامشي و آيزايا برلين با محوريتِ دو مفهوم هژموني و آزادي بررسي مي‌كند. هدف از اين نوشتار پاسخ به اين پرسش اساسي است كه زيست بوم مجازي باعث آزادي بيشتر انسان شده است يا نه؟ در بررسي و پاسخ به اين پرسش، اين نوشتار نشان مي‌دهدكه دولت‌ها و حكومت‌ها از طريق مدل حكومتي جديدي كه با زيست بوم مجازي و جامعه‌ي اطلاعاتي تناسب وثيقي دارد، به نام هژموني، باعث ايجاد نوعي وابستگي رضايت در شهروندان شده‌اند كه همين رضايت ناشي از وابستگي باعث ايجاد نوعي توهّم آزادي در ذهن آنان شده است. اين مطالعه نشان مي‌دهد دولتها از طريق هژموني از مجراي زيست بوم مجازي، باعث كنترل جامعه‌ مي‌شوند و اينجاست كه شهروندان، در اينكه واقعاً آزاد‌اند يا اسير چنبره‌ي قدرت‌ها هستند، سرگردان‌اند؛ با اين حال، به نظر مي‌رسد كه خروج از اين دو راهه‌ي هژموني و آزادي در زيست بوم مجازي روز به روز امري غيرممكن مي‌شود و فقط بايد از طريق ايجاد شبكه‌هاي آگاهي اين استلاي هژمونيك را كنترل كرد.