شكاف‌هاي اجتماعي درون قومي و پيامدهاي سياسي آن در ايران: مطالعه موردي بلوچ

در فرايند سياسي شدن اقوام در ايران، بلوچ‌ها يكي از سياسي‌ترين اقوام ايراني است. بلوچ‌ها مانند هر جامعه‌اي ديگري داراي برخي فاصله‌هاي درون قومي است كه بر رفتار سياسي اين قوم تأثيرگذار است. شناخت اين تمايزات و پيامدهاي سياسي آن هدف اين نوشتار است. اين پژوهش با رهيافت جامعه‌شناسي سياسي و روش تحليل تماتيك در كنار بهره‌گيري از مطالعات كتابخانه‌اي و تكنيك مصاحبه با پژوهشگران قومي انجام شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد كه در ميان بلوچ‌ها در دوران پيشامدرن، شكاف هاي مرتبط با ساخت سنتي مانند منازعات طايفه‌اي ، تفاوت‌هاي ناحيه‌اي و در دوران پهلوي شكاف‌هاي سياسي ناشي از دوران گذر از قبيل تنازع نخبگي ، كشمكش‌هاي ايدئولوژيك و سازماني و در بعد از انقلاب شكاف‌هاي نوپديدي مانند شكاف جنسيتي و شكاف نسلي در كنار ساير عوامل بر رفتار سياسي بلوچ‌ها تاثيرگذار بوده اند. فراهم شدن زمينه براي دخالت‌هاي خارجي و دولت مركزي، ايجاد مانع براي پيگيري مطالبات قومي، جلوگيري از افراطي شدن هويت قومي و هويت سياسي سيال و متكثر از پيامدهاي سياسي شكاف‌هاي اجتماعي در ميان بلوچ‌ها مي‌باشد.