شناسايي عوامل‌تأثيرگذار و تأثيرپذير حكمراني‌نوين مبتني‌بركاركردهاي هوش مصنوعي (موردمطالعه: فرماندهي انتظامي ج. ا. ا. )

زمينه و هدف: حكمراني نوين در كشورهاي در‌حال‌توسعه در راستاي استقرار و نهادينه سازي جامعه مدني در سياست هاي مربوط به اعطاي كمك ها از جايگاه ويژه اي برخوردار است. هدف از اين پژوهش، شناسايي عوامل تأثيرگذار و تأثيرپذير حكمراني نوين مبتني‌بر كاركردهاي هوش مصنوعي در فرماندهي انتظامي ج. ا. ا. است. روش: اين تحقيق به‌لحاظ هدف، از نوع توصيفي و به‌لحاظ روش، يك مطالعه كيفي است‌كه ‌با‌ روش گرندد ‌انجام شده‌است. جامعه ‌آماري پژوهش ‌را‌ كليه صاحب‌نظران حوزه هاي مرتبط و مديران رده‌هاي‌ عالي، مياني‌ و عملياتي در بخش هوش مصنوعي و فناوري اطلاعات در فرماندهي انتظامي ج. ا. ا‌. تشكيل مي‌دهند. در اين پژوهش، نمونه‌گيري به‌ روش هدفمند انجام شد و براساس معيار اشباع نظري، 17 نفر و در بخش كمي، 16 نفر از مديران انتخاب ‌شدند. روش جمع‌آوري داده ها ازطريق مصاحبه نيمه‌ساختاريافته بود. دسته‌بندي و تحليل اطلاعات حاصل‌از پژوهش بااستفاده‌از نرم‌افزار مكس.كيودا 12 و روش ديمتل با نرم‌افزار اكسل 2016 انجام شد. يافته‌ها: ‌367‌ شاخص (كدباز)، 121مولفه (كدمحوري) و ‌27‌ بُعد (كدانتخابي) ‌به‌‌دست آمد كه در مدل پارادايمي (اشتراوس ‌و كوربين) 6 كد انتخابي ارائه شد. نتايج: در بخش‌ كمي ‌با‌استفاده‌‌از روش ‌ديمتل ‌مشخص‌ شد كه ‌از بين ‌ابعاد شناسايي‌شده‌ عوامل ‌اجتماعي، راهبردهاي ‌سياسي، نهادينه سازي شعائر ديني، عوامل فرهنگي، مديريت زمان، عوامل ‌انگيزشي، لايق‌پروري ‌‌و بهينه‌سنجي، شرايط‌‌ محيطي، رفتارهاي ‌اخلاقي، اخلاق‌‌ فردي، عوامل‌‌ ساختاري، مخاطرات ‌‌حكمراني‌‌ توسط‌‌ هوش ‌‌مصنوعي، قوانين‌‌ومقررات، توانمندسازي، الگوسازي‌ نقش‌ها، گسترش ‌نقش محوري مديران، زيرساخت ها، خلاقيت ‌‌و نوآوري، عوامل ‌‌اقتصادي، تعاملات ‌‌اخلاقي، كار گروهي، فناوري، شفافيت، خدمات ‌عمومي ‌‌و اجتماعي، جداسازي ‌مديريت ‌از نحله هاي سياسي، محيط كاري و جهاني سازي به‌ترتيب تأثيرگذارترين شاخص ها بوده‌اند.