اثر سرمايه اجتماعي نهادي بر احساس امنيت اجتماعي در جمهوري‌اسلامي‌ايران با تأكيد بر سرمايه اجتماعي پليس

زمينه و هدف: به اعتقاد صاحب‌نظران، سرمايه اجتماعي مولفه بسيارمهمي براي تحقق امنيت است. اين پژوهش با هدف شناخت سطح اثرگذاري سرمايه اجتماعي نهادي و كلان كشور بر احساس امنيت  اجتماعي در استان‌‌هاي كشور با كنترل و در‌نظر‌گرفتن سرمايه اجتماعي پليس انجام گرفته‌است.روش: پژوهش ازمنظر هدف، كاربردي و ماهيت آن، ازنوع كمي است. شيوه انجام پژوهش ازنوع تحليل ثانويه داده‌‌ها و جامعه هدف، كليه افراد بالاي 18 سال در استان‌‌هاي كشور است. حجم نمونه مورد‌بررسي15500 مورد بوده‌است كه در منبع اوليه، با روش نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شده‌اند. ابزار گرداوري اطلاعات، پرسش‌نامه  است كه اعتبار و روايي آن توسط آزمون همبستگي دروني مورد‌تأييد قرار گرفته‌است. براي آزمون فرضيه‌‌ها از روش الگوسازي معادلات ساختاري و نرم‌افزار ليزرل بهره‌گيري شده‌است.يافته‌ها: متغير وابسته پژوهش امنيت اجتماعي است كه توسط شاخص‌‌هاي امنيت جاني، تجربه ناامني و احساس امنيت محاسبه شد. متغير مستقل پژوهش، سرمايه اجتماعي نهادي است و سرمايه اجتماعي پليس نيز متغير ميانجي پژوهش است كه توسط شاخص‌‌هاي اعتماد به پليس، رضايت‌از خدمات ارائه‌شده، پاسخ‌گويي پليس به نيازها، آمادگي كمك به پليس، وظيفه‌شناسي پليس و عام‌گرايي پليس محاسبه شد.نتايج: بررسي‌‌ها نشان داد كه سطوح امنيت و سرمايه اجتماعي در استان‌‌هاي كشور داراي تفاوت معني‌دار است و سرمايه اجتماعي نهادي بر سرمايه اجتماعي پليس و احساس امنيت، اثر يكسان و معني‌داري دارد؛ ولي سرمايه اجتماعي پليس بر احساس امنيت در استان‌‌هاي كشور اثر قوي‌تري دارد.