مقايسه بازشناسي هيجان‌هاي چهره‌اي و سوگيري‌هاي شناختي در افراد مبتلابه اختلال بدشكلي بدن با افراد بدون اختلال بدشكلي بدن

پژوهش حاضر با هدف مقايسه بازشناسي هيجان‌هاي چهره‌اي و سوگيري‌هاي شناختي در افراد مبتلابه اختلال بدشكلي بدن با  افراد بدون اختلال بدشكلي بدن انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع علي- مقايسه‌اي بود. جامعه آماري پژوهش‌ حاضر شامل تمامي افراد مبتلابه اختلال بدشكلي بدن در گروه سني 25 تا 35 ساله در سال 1399 بودند. نمونۀ پژوهش شامل 70 نفر بود (هر گروه 35 نفر) كه به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شده بودند. براي جمع‌آوري داده‌ها از مقياس اصلاح‌شده وسواس فكري عملي ييل – براون، مقياس اختلال بدشكلي بدن فيليپس و همكاران (1997)، پرسش‌نامه اصلاح‌شده تفسير موقعيت‌هاي مبهم بولمن و همكاران (2002) و آزمون بازشناسي هيجان‌هاي چهره‌اي اكمن و فرايزن (1976) استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون t و آزمون نا پارامتريك فريدمن مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: يافته‌ها نشان داد كه بين افراد مبتلابه اختلال بدشكلي بدن و  افراد بدون اختلال بدشكلي بدن در سوگيري‌هاي شناختي تفاوت معناداري (0.01 P) وجود دارد. همچنين دو گروه مبتلابه اختلال بدشكلي بدن و  گروه  بدون اختلال بدشكلي بدن در مؤلفه بازشناسي هيجان‌هاي چهره‌اي نيز تفاوت معناداري (0.01 P) داشتند. نتيجه‌گيري: به طور كلي نتايج اين پژوهش نشان داد افراد مبتلا به اختلال بد شكلي بدن نسبت به افراد بدون اختلال بدشكلي بدن، سوگيري هاي شناختي مرتبط با بدن بيشتر و منفي تري دارند. هم چنين افراد مبتلا به اختلال بدشكلي بدني نسبت به افراد غير مبتلا در بازشناسي هيجان هاي چهره‌اي به جز غم ضعيف تر عمل كردند.  به نظر مي رسد اين دو متغير نقش مهمي در شكل گيري و ماندگاري اين اختلال ايفا مي كنند.