افزايش عمر برگ و گل آلسترومريا با جيبرليك اسيد و تيمول

ماندگاري و حفظ كيفيت پس از برداشت گياهان زينتي از اهميت فراواني برخوردار است. آزمايش حاضر به صورت فاكتوريل در قالب طرح آماري كاملاً تصادفي به منظور بررسي تأثير سطوح مختلف جيبرلين و اسانس تيمول بر عمر گلجايي و كيفيت پس از برداشت گل آلسترومريا (ʼAlstroemeria L ʻInticancha Dark Purple) اجرا گرديد. تيمارهاي آزمايش شامل سطوح مختلف جيبرلين (صفر، 25، 50 و 100 ميلي‌گرم بر ليتر) و سطوح متفاوت اسانس تيمول (صفر، 50 و 100 ميلي‌گرم بر ليتر) بود. بيشترين عمر گلجاي (15 روز) در تيمار 50 ميلي‌گرم بر ليتر جيبرلين و تيمول مشاهده شد، اين تيمار همچنين سبب افزايش وزن تر نسبي و جذب محلول در گل آلسترومريا شد و كمترين ميزان عمر گلجاي، وزن تر نسبي و جذب محلول در شاهد به ثبت رسيد. وزن تر نسبي تا روز سوم در تيمارهاي 50 ميلي‌گرم در ليتر جيبرلين و تيمول و 100 ميلي‌گرم در ليتر جيبرلين و 50 ميلي‌گرم در ليتر تيمول روندي صعودي داشت سپس روندي نزولي را به ثبت رسانيد. همچنين رابطه مثبتي بين زردي برگ با نشت الكتروليت برگ مشاهده شد. مطلوب‌ترين كيفيت ظاهري (كمترين زردي) در تيمارهاي حاوي 50 ميلي‌گرم در ليتر جيبرلين و تيمول يا بدون حضور تيمول رويت شد. تيمارهاي 25 ميلي‌گرم در ليتر جيبرلين با 100 ميلي‌گرم در ليتر تيمول و 50 ميلي‌گرم در ليتر جيبرلين و تيمول يا بدون تيمول سبب كاهش باكتري‌هاي انتهاي ساقه گرديد. در بررسي كربوهيدرات، در تيمارهاي بدون جيبرلين با افزايش غلظت تيمول اين شاخص‌ روندي صعودي داشت، اما با افزايش غلظت جيبرلين همراه با تيمار تيمول 100 ميلي‌گرم در ليتر روندي نزولي به ثبت رسيد. نهايتا نتايج اين آزمايش كاربرد 50 ميلي‌گرم بر ليتر جيبرلين همراه با 50 ميلي‌گرم بر ليتر تيمول يا بدون تيمول را به منظور افزايش عمر پس از برداشت و كاهش زردي برگ‌ها پيشنهاد مي‌كند.