شناسايي مقوله‌هاي كم‌رويي به‌عنوان يكي از عوامل اختلال تحصيلي دانش‌آموزان در دوران آموزش مجازي

مقدمه: كم‌رويي يك عاطفه اجتماعي است و اين حالت از احساس خود‌كم‌بيني سرچشمه مي‌گيرد و در بعضي موارد آن‌قدر شدت مي‌يابد كه تمامي شخصيت فرد را تحت تأثير قرار مي‌دهد. اين پژوهش با هدف بررسي كمرويي و اختلالاتي كه در تحصيل دانش‌آموزان ايجاد مي‌كند، انجام است. روش: روش انجام اين پژوهش، روايت پژوهي بوده است. روايت دروازه‌ ورود فرد به جهان است و تجربه‌هاي افراد جهان را نشان مي‌دهد. پژوهش روايي مطالعه‌ تجربه در قالب روايت است و در درجه اول انديشه ما درباره‌ي جهان را نشان مي‌دهد. روش‌هاي جمع‌آوري اطلاعات در اين پژوهش خودشرح حال‌نويسي و روايت‌هاي پژوهشگر و مصاحبه روايتي با معلمان مدارس بوده است. تجزيه و تحليل داده‌ها بدين صورت بود كه داده‌ها طي سه مرحله‌ي كدگزاري باز، محوري و انتخابي تحليل شدند. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش بيانگر آن است كه چهار عامل محوري در كم‌رويي دانش‌آموزان نقش مؤثري ايفا مي‌كند. اين چهار عامل عبارتند از؛ عامل فردي، اجتماعي، خانواده و مدرسه. از مهم‌ترين مؤلفه‌ها و كدها مي‌توان به عدم اقناع در مدرسه، روابط انساني ضعيف در مدرسه، عدم تشخيص نياز دانش‌آموزان توسط مدرسه، بي‌برنامگي، بي‌تجربگي معلمان، عدم آشنايي معلمان با علم روان‌شناسي، روابط اجتماعي ضعيف در مدرسه، ارتباط ضعيف مدرسه با خانواده‌ها، نبود طرح جامع نيازسنجي در مدرسه، فضاي رقابتي مدارس، خشونت در مدارس، بي‌مهري معلمان و اولياي مدارس، حذف محبت و جايگزين نمودن عامل قدرت و استقلال طلبي در مدارس، تعاملات ضعيف و نامناسب، عدم اقناع و گفت‌وگو، فقدان آموزش رسانه‌اي و چندرسانه‌اي، عدم تعامل والدين با اولياي مدرسه، عدم شركت در انجمن اولياء، دور بودن دانش‌آموزان از جامعه، محدوديت در استفاده از امكانات و وسايل ارتباط جمعي و دريافت پيام اشاره نمود.نتيجه‌گيري: براي رفع كم‌رويي و ايجاد اعتماد به نفس و فعاليت در دانش‌آموزان بايستي در گام اول از دانش‌آموزان نيازسنجي به عمل آورد و برمبناي نيازسنجي در جهت رفع معضلات تحصيلي گام برداشت.