نقش باورهاي رفتاري، هنجاري و كنترل در پيش‌بيني سازه‌هاي مدل پذيرش فناوري ديويس در بين معلمان دوره ي متوسطه

اين مطالعه باهدف بررسي نقش باورهاي رفتاري، باورهاي هنجاري و خود پيروي در پيش‌بيني سازه‌هاي مدل پذيرش فناوري، انجام گرفت. روش پژوهش همبستگي بود و 200 معلم از بين ۴۱۰ معلم متوسطه دوره دوم شهر رفسنجان با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شد. براي سنجش سازه‌هاي مدل پذيرش فناوري از مولفه‌هاي مطالعات گاردنر و آمورسو (2004)، كلوپينك و مك‌كني (2004) و باس و همكاران (2016)، و باورهاي رفتاري هولدن و كارش (2010)؛ باورهاي هنجاري ايگونا و همكاران (2016) و خود پيروي فيرات (2016) استفاده شد. از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل مسير براي تحليل استفاده شد. نتايج نشان داد اثر مستقيم نيت رفتاري و باورهاي هنجاري بر كاربرد واقعي فناوري؛ اثر مستقيم سودمندي ادراك‌شده و باورهاي رفتاري بر نيت رفتاري؛ اثر مستقيم سودمندي ادراك‌شده، باورهاي رفتاري و خود پيروي بر نگرش نسبت به كاربرد فناوري؛ اثر مستقيم سهولت ادراك‌شده و باورهاي رفتاري بر سودمندي ادراك‌شده؛ اثر مستقيم باورهاي هنجاري، رفتاري و خود پيروي بر سهولت و سودمندي ادراك‌شده در تدريس معلمان مثبت و معني‌دار بود. نتايج واسطه‌اي ساده نيز نشان داد نيت رفتاري نقش واسطه‌اي مثبت و معني‌داري بين باورهاي رفتاري و كاربرد واقعي و در بين سودمندي ادراك‌شده و كاربرد واقعي دارد؛ سهولت ادراك‌شده نقش واسطه‌اي مثبت و معني‌داري بين باورهاي رفتاري و سودمندي ادراك‌شده، بين باورهاي هنجاري و سودمندي ادراك‌شده و بين خود پيروي و سودمندي ادراك‌شده دارد؛ بنابراين بر نتايج باورها و خود پيروي معلم نقش مهمي در پذيرش فناوري بخصوص بر سهولت و سودمندي ادراك‌كردن فناوري در تدريس معلمان دارد.