سياست خاورميانه‌اي روسيه و نظم امنيتي منطقه‌اي (2018-2011)

اهميت ژئوپليتيك و ژئواستراتژيك خاورميانه سبب شده است، اين منطقه از جايگاه ويژه‌ اي در تفكر راهبردي روسيه برخوردار باشد. بررسي نظري و عملي رهيافت نخبگان و سياستمداران روسيه در دوره پسافروپاشي شوروي، تأييد‌كننده تمايل جدي براي بازگرداندن روسيه به جايگاه قدرت بزرگ است. پويش‌ ها و بحران ‌هاي منطقه ‌اي مي‌ تواند بستر مناسبي را براي تحقق چنين هدفي به وجود آورند. در اين‌ميان، آغاز تحولات بهار عربي در پايان سال 2010 و پديدارشدن نشانه‌ هاي گذار در نظم امنيتي منطقه ‌اي و بين‌ المللي، شرايط مناسبي را براي ورود مسكو به معادلات قدرت خاورميانه فراهم‌ كرده‌ است. بر اين ‌اساس، جلوه ‌هايي از دگرگوني در رويكرد روسيه به نظم امنيتي منطقه خاورميانه پديدار شده است. پرسش اصلي اين نوشتار اين است كه: سياست خاورميانه‌ اي روسيه در دورة پسا انقلاب‌هاي عربي، از چه ويژگي ‌هايي برخوردار بوده و چه پيامدهايي را متوجه نظم امنيتي منطقه ‌اي مي‌ كند؟ يافته ‌هاي پژوهش با بهره‌ گيري از روش تحليل روند، نمايان‌گر آن است كه رويكرد روسيه در برابر نظام امنيتي خاورميانه پس از انقلاب‌هاي عربي بر ‌اساس نشانه ‌ها، از تأثيرگذاري همزمان دو بال امنيتي و اقتصادي در كنار هم سازمان دهي شده كه بر ‌اساس آن عامل موازنۀ قوا در كنار منافع اقتصادي، انگيزه ‌هاي توسعه روابط روسيه با خاورميانه را تشكيل مي ‌دهند. گردآوري داده‌ ها و اطلاعات نيز با استفاده از منابع كتابخانه‌ اي و اينترنتي انجام گرفته ‌است‌.