بررسي پتانسيل‌هاي طبيعي شهرك توريستي نمك‌آبرود براي توسعه اكوتوريسم با استفاده از روش تحليل سلسله‌مراتبي

امروزه گردشگري يكي از منابع اصلي درآمد ملي كشورهاي توسعه‌يافته و برخي كشورهاي درحال‌توسعه را تشكيل مي‌دهد. ايران نيز به لحاظ شرايط و ويژگي‌هاي اكولوژيكي متنوع توان بسيار بالايي در جذب توريست دارد. بطور خاص شهرك توريستي نمك‌آبرود به دليل برخورداري از سه پهنه اكولوژيكي مهم (كوهپايه، جلگه و ساحل)  در سال‌هاي اخير به عنوان يك مقصد گردشگري جذاب پيشرفت زيادي داشته است. در اين مطالعه توان اكولوژيكي شهرك نمك‌آبرود با روش تحليل سلسله‌مراتبي (AHP) و سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) در هشت لايه شامل شيب، جهت شيب، ارتفاع از سطح دريا، ميزان‌ بارش هاي ساليانه، فاصله از شبكه راه‌ها، ميزان دماي سالانه، كاربري اراضي و حوضه‌هاي آبريز مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌هاي اين پژوهش نشان داد چهار لايه شيب اراضي، جهت شيب، ارتفاع از سطح دريا و ميزان بارش سالانه در انتخاب و يافتن مكان‌هاي اكوتوريستي شهرك نمك‌آبرود داراي اهميت بيشتري هستند. برهمين اساس، چهار ناحيه داراي اهميت اكوتوريستي در شهرك با استفاده از روش مذكور شناسايي شد كه در دو ناحيه شمال شرق و جنوب شرق به واسطه استفاده نادرست همچون اجراي طرح‌هاي گردشگري، تفريحي، مسكوني ناسازگار با حفاظت از مناطق اكوتوريستي، توان اين مكان‌هاي پراهميت به خطر افتاده است. در مقابل دو ناحيه شمال شرق و شمال غرب منطبق بر جنگل هاي ساحلي كه هنوز مورد بهره برداري قرار نگرفته اند، داراي توان بالقوه مهمي در بخش اكوتوريستم خواهند بود. به همين ترتيب، بهره برداري از مناطق اكولوژيكي شايسته، نيازمند برنامه ريزي درست و تأكيد بر رويكرد توسعه متعادل و متوازن است. .