ارائه روش تركيبي ازشاخص‌هاي گياهي به منظور پايش مناطق ريسك‌پذير جنگلي با استفاده از داده‌هاي فراطيفي پريسما - بخشي از مناطق جنگلي شمال ايران

اين تحقيق از داده هاي تصاوير فراطيفي پريسما براي پايش وضعيت سلامتي جنگل و مناطق ريسك پذير جنگلي از لحاظ تنش هاي آبي، عدم رشد كافي، آفت و بيماري هاي گياهي و ميزان سبزينگي بخشي از جنگل هاي رودسر، رامسر و تنكابن در شمال ايران در سال‌ 2020 پرداخته است. براي اين منظور، ابتدا با تركيب شاخص هاي سنجش از دوري با رويكردهاي مختلف، مناطق جنگلي از لحاظ ريسك پذيري، به پنج منطقه مختلف تقسيم بندي و سپس نتايج حاصل در هر مرحله با روش هاي مختلف وزن دهي در سيستم اطلاعات جغرافيايي تركيب شده و نقشه نهايي مناطق ريسك پذير جنگلي حاصل شده است. در پژوهش حاضر، از تركيب دوازده شاخص گياهي از سه گروه شاخص هاي مختلف شامل: سبزينگي، شاخص هاي رشد و رنگدانه هاي برگ گياهان و شاخص هاي رطوبت سطح برگ و همچنين چهار شاخص انفرادي ديگر مورد استفاده قرار گرفت. بر اين اساس، شانزده نقشه ريسك پذير جنگلي در پنج كلاس با پتانسيل ريسك پذيري مختلف استخراج، سپس اين لايه هاي اطلاعاتي با روش فرآيند تحليل سلسله مراتبي وزن دهي شدند و در ادامه نقشه نهايي بر اساس وزن هاي اختصاص يافته توليد شد. مقايسه ميانگين نتايج شاخص هاي تركيبي و شاخص هاي منفرد، با نقشه حاصل از طبقه بندي نشان داد كه شاخص هاي تركيبي نسبت به شاخص هاي منفرد از دقت بالايي برخوردارند. مقادير كمّي نتايج نشان دادند تقريباً در دو كلاس پرريسك منطقه جنگلي شاخص هاي تركيبي داراي خطاي 11 درصد و شاخص هاي منفرد داراي خطاي تقريباً دو برابري آنها - 21 درصد - هستند. لذا به كارگيري شاخص هاي تركيبي تقريباً 50  درصد خطاي تخمين مناطق ريسك پذيري جنگلي را كاهش داده و با دقت بهتري پايش مناطق ريسك پذير جنگلي را رقم مي زنند. بنابراين استفاده ازتركيب شاخص ها با رويكردهاي مختلف در تصاوير فراطيفي نسبت به روش شاخص هاي منفرد براي پايش كاربردهاي مختلف پوشش گياهي توصيه مي شود.