بررسي رابطه‌ي وسواس فكري‌عملي با سبك‌هاي دلبستگي زوج‌ها: نقش ميانجي سبك‌هاي حل تعارض

مقدمه: اختلال وسواس فكري‌عملي اختلالي شايع و مزمن است كه پيامدهاي منفي زيادي به‌دنبال دارد؛ مهم‌ترين و بزرگ‌ترين پيامد آن، تنهايي و انزواي شخص است كه بر نحوه‌ي دلبستگي و شيوه‌هاي حل تعارض فرد تأثيرگذار است. پژوهش حاضر به‌منظور بررسي نقش واسطه‌اي سبك‌هاي حل تعارض در رابطه‌ي بين وسواس فكري‌عملي با سبك‌هاي دلبستگي زوج‌ها انجام شده است. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر باتوجه‌به هدف كاربردي و از نظر نحوه‌ي گردآوري داده‌ها، توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه‌ي آماري پژوهش حاضر را كليه‌ي زوج‌هاي شهر كرمان در سال 1401 كه حداكثر ده سال از مدت ازدواج آن‌ها گذشته باشد، تشكيل داده‌اند. نمونه‌ي مدنظر مشتمل‌بر 240 نفر است كه به شيوه‌ي دردسترس انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌هاي اين پژوهش از پرسش‌نامه‌ي سبك‌هاي دلبستگي كولينز و ريد، پرسش‌نامه‌ي وسواس فكري‌عملي مادزلي و پرسش‌نامه‌ي سبك‌هاي حل تعارض زوج‌ها رحيم، استفاده شد. براي تجريه‌وتحليل داده‌ها از روش‌هاي آمار توصيفي و روش مدل‌يابي معادلات ساختاري در نرم‌افزار SPSS  نسخه 21 و Lisrel نسخه 8/80 استفاده شد. يافته‌ها: نتايج تحليل نشان داد كه وسواس فكري‌عملي به‌طور غيرمستقيم (0/05≥P) بر سبك‌هاي دلبستگي به‌صورت منفي تأثيرگذار است. سبك‌هاي دلبستگي از طريق سبك‌هاي حل تعارض، قادر به پيش‌بيني وسواس فكري‌عملي بود.نتيجه‌گيري: باتوجه‌به نتايج به‌دست‌آمده، سبك‌هاي دلبستگي از طريق سبك‌هاي حل تعارض قادر به پيش‌بيني وسواس فكري‌عملي بود.