بررسي ميانكنش نانوذره اكسيد آهن (Fe2O3) با آلبومين سرم انساني با استفاده از تكنيك‌هاي فلورسانس و دورنگ‌نمايي دوراني

نانوذرات كاربردهاي وسيعي در صنايع مختلف دارند، بنابراين مي‌توان انتظار داشت كه آنها راهي را براي ورود به محيط زيست پيدا كنند و حيات موجودات زنده را با عواقب غير قابل پيش‌بيني تحت تاثير قرار دهند. با توجه به كاربردهاي گسترده نانوذره اكسيد آهن nFe2O3)) در صنايع مختلف، در اين مطالعه، ميانكنش اين نانوذره در غلظت‌هاي مختلف با يكي از فراوانترين پروتئين‌هاي موجود در خون، يعني آلبومين سرم انساني (HSA) با استفاده از روش‌هاي فلورسانس ذاتي در دماهاي مختلف، فلورسانس خارجي و دورنگ نمايي حلقوي (CD)، مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه با افزايش غلظت نانوذره در محيط و در تمام دماها، نشر فلورسانس ذاتي پروتئين كاهش مي‌يابد. بر اساس ثابت سرعت خاموشي، مشخص گرديد كه مكانيسم برهمكنش بين HSA و nFe2O3 از نوع پايا مي‌باشد. پارامترهاي ترموديناميكي نشان داد كه آنتالپي (H∆) و آنتروپي (S∆) هر دو منفي مي‌باشند كه اين مساله نشان دهنده نقش پيوندهاي هيدروژني و نيروهاي واندروالسي در اين ميانكنش مي‌باشند. منفي بودن تغييرات انرژي آزاد واكنش (G°∆)، بيانگر انرژي‌زا بودن و خودبخودي بودن اين واكنش مي‌باشد. از طرف ديگر، نشر فلورسانس خارجي ANS در حضور HSA ميانكنش داده با نانوذره نسبت به HSA بيشتر افزايش مي‌يابد. علاوه بر اين، طيف هاي ناحيه دور دورنگ‌نمايي حلقوي، نشان دهنده تغيير در ساختار دوم پروتئين پس از ميانكنش با نانوذره مي‌باشد. اين نتايج در مجموع، نشان دهنده تغييراتي در ساختار پروتئين بعد از در معرض قرار گرفتن با اين نانوذره مي‌باشد كه مي‌تواند عملكرد آن را تحت تاثير قرار دهد.