شناسايي و سطح بندي عوامل مؤثر بر پذيرش مدل تعالي در دانشگاه آزاد اسلامي

هدف اين پژوهش شناسايي و سطح بندي عوامل مؤثر بر پذيرش مدل تعالي در دانشگاه آزاد اسلامي با رويكرد مدلسازي ساختاري تفسيري مي‌باشد. روش پژوهش با توجه به هدف آن، كاربردي و از حيث شيوه اجرا، كيفي و از نظر ماهيت، اكتشافي مي‌باشد. جامعه آماري پژوهش شامل 10 نفر از اساتيد رشته مديريت دانشگاه‌هاي آزاد استان گيلان هستند. از روش نمونه‌گيري نظري استفاده گرديد. ابزار گردآوري اطلاعات مصاحبه نيمه ساختاريافته مي‌باشد. به منظور تحليل داده‌ها از روش تحليلتم و به منظور سطح‌بندي معيارهاي شناسايي شده، از روش مدلسازي ساختاري تفسيري در نرم افزار MACMIC استفاده شد. نتايج تحليل داده‌هاي حاصل از مصاحبه‌ها كشف سه عامل اصلي شامل: عوامل مديريتي، عوامل بيروني، و عوامل نگرشي-رفتاري و 24 شاخص فرعي بود كه در قالب سه عامل مذكور دسته بندي شدند. نتايج سطح بندي شاخص‌هاي فرعي شناسايي شده نيز نشان داد كه عواملي چون ضعف در سياستگذاري هاي كلان، ضعف در پيش بيني منابع مالي مشخص و فرهنگ پايين بكارگيري مدل تعالي در دانشگاه‌ها (مربوط به دسته عوامل بيروني)، تدوين و اجراي استراتژي‌هاي مؤثر جهت اجراي مدل تعالي در شعب دانشگاه و همچنين شناخت صحيح وضع موجود و نيازها (مربوط به دسته عوامل مديريتي) و سودمندي استفاده از مدل در ارتقاء شغلي مجريان (مربوط به دسته عوامل نگرشي- رفتاري) از مهم‌ترين شاخص‌هاي مؤثر بر روش مدل تعالي در دانشگاه آزاد اسلامي هستند.