آناليز اندازه ذرات و بار سطحي نانو سيستم هاي دارويي بوسيله پراكنش ديناميكي در درمان سرطان

استفاده از نانوذرات به عنوان حامل دارو نيز به دليل قابليت حمل دارو به قسمت‌هاي مختلف بدن در زمان مناسب، بسيار مهم مي باشد. استفاده از سيستم‌هاي دارورساني بر پايه نانوذرات بارگذاري شده با عوامل ضد سرطان، روشي موثر براي هدفگذاري سلول‌هاي سرطاني است. اين سيستم‌ها با قابليت نفوذ بهتر در داخل سلول‌ها، دارو را به صورت هدفمند در سلول‌ها تركيب مي‌كنند. همچنين، به دليل افزايش نفوذپذيري (EPR)، امكان تجمع بهتر داروها در محل تومور فراهم مي‌شود. اندازه ذرات يكي از عوامل مهم و تأثيرگذار در نانوحامل‌هاي داروي ضد سرطان است. محدوده پتانسيل زتا بين 30- تا 30+ ميلي ولت براي طراحي نانو حامل بسيار مناسب است زيرا باعث پايداري نانو حامل در جريان خون و همچين ماندگاري زياد در جريان خون مي شود. در بيشتر تحقيقات اندازه ذرات مناسب براي رهايش هدفمند نانو حامل هاي دارويي را، مقدار كمتر از 300 يا 200 نانومتر گزارش كرده اند. اين مقدار مناسب براي كاربرد رهايش دارو براي انتشار در بين بافت ها مي باشد و باعث ايجاد اثر افزايش نفوذپذيري مي شود. اين مطالعه براي اولين بار به بررسي و تحليل اندازه ذرات به‌دست‌آمده از طريق آزمون پراكنش نوري ديناميكي و ارزيابي مقدار پتانسيل بارسطحي سطحي در بهبود رهايش داروهاي ضد سرطان مي‌پردازد.