بهينه‌سازي هندسه ديوارهاي ساحلي وزني بلوكي گوژپشتي با استفاده از تحليل‌هاي ديناميكي غيرخطي و روش يادگيري ماشين نظارت شده

دراين پژوهش، رفتار لرزه‌اي ديوارهاي ساحلي وزني بلوكي گوژپشتي مستقر بر بستر متراكم غير روانگرا با استفاده از تحليل هاي ديناميكي غيرخطي تاريخچه زماني به روش تفاضل محدود صريح لاگرانژي مورد بررسي قرار گرفته است همچنين هندسه بهينه براي اين نوع ديوارها پيشنهاد مي‌شود. براي اين منظور، ابتدا يك مدل عددي از ديوار ساحلي گوژپشتي ايجاد و پاسخ لرزه‌اي آن بر مبناي مشاهدات آزمايشگاهي متناظر اعتبارسنجي مي‌شود. سپس، با انجام تحليل‌هاي حساسيت‌سنجي بر روي زاويه گوژ ديوار، زاويه اصطكاك خاكريز و نسبت ارتفاع گوژ به ارتفاع ديوار، زاويه‌هاي گوژ بهينه متناظر با تغييرمكان افقي حداقل و دوران صفر ديوار ساحلي بلوكي گوژپشتي برآورد مي‌شوند. در ادامه، با استفاده از رگرسيون غيرخطي چندگانه مبتني بر روش يادگيري ماشين نظارت شده، روابط آماري براي تخمين زاويه گوژ بهينه ديوارها ارائه مي‌شوند. نتايج تحليل‌هاي ديناميكي غيرخطي نشان مي‌دهند با تغييرات زاويه گوژ، سازوكار حركتي و الگوي تغييرشكلي ديوار و متعاقباً پاسخ لرزه‌اي آن تغيير قابل توجه‌اي مي‌يابد. بر اين اساس، با افزايش زاويه گوژ، سازوكار حركتي و الگوي تغييرشكلي ديوار از واژگوني به‌سمت دريا به واژگوني به‌سمت خاكريز تغيير مي كند. براي تمامي مقادير بررسي شده نسبت ارتفاع گوژ به ارتفاع ديوار و زاويه اصطكاك خاكريز در زاويه گوژهاي كمتر از 35 درجه افزايش زاويه گوژ بر كاهش تغيير شكل ديوار كمتر است براي زاويه گوژ هاي بزرگ تر از 50 درجه افزايش زاويه گ.ژ اثر معكوسي بر بهبود عملكرد لرزه اي ديوار ساحلي بلوكي گوژپشتي دارد و موجب افزايش تغيير شكل هاي لرزه اي ديوار مي شود علاوه بر اين در نسبت ارتفاع گوژ به ارتفاع ديوار برابر با 0/7 با افزايش زاويه اصطكاك خاكريز از 15 به 45 درجه زاويه گوژ بهينه متناظر به دوران ديوار برابر صفر و حداكثر كاهش در تغيير مكان افقي ديوار به ترتيب از 22/7 به 22/9 و از 53 به 32/5 كاهش مي يابد.