طراحي و اعتبار يابي الگوي آموزش تركيبي بر مبناي برنامه سيپا جوامع محلي تالاب‌هاي بين‌المللي سيستان و بلوچستان

برنامه سيپا بخشي از كنوانسيون رامسر، باهدف استفاده خردمندانه از تالاب‌هاست. اين پژوهش باهدف طراحي و اعتبار يابي الگوي آموزش تركيبي براي جوامع محلي در برنامه سيپاي تالاب بين‌المللي خليج گواتر و مجموعه تالاب‌هاي بين‌المللي هامون در سيستان و بلوچستان انجام شد. پژوهش حاضر كاربردي و به روش آميخته از نوع اكتشافي بود. جهت استخراج ريز مؤلفه‌هاي كليدي، از روش كيو استفاده شد. در بخش كيفي، پس از ارزيابي و جمع‌بندي فضاي گفتمان، از ميان 110 گزاره، پرسش‌نامه‌اي با 4 دسته و 51 عبارت كيو، توسط ده نفر از خبرگان، طراحي شد. در بخش كمي، پرسش‌نامه محقق ساخته به شيوه نمونه‌گيري هدفمند، در اختيار 19 تن از متخصصان برنامه سيپا قرار گرفت. پايايي پرسش‌نامه با آلفاي كرونباخ (0.93) به دست آمد. اعتبار يابي الگو، توسط نرم‌افزار SPSS و AMOS محاسبه گرديد. براي آزمون الگو، از تحليل مدل‌يابي معادلات ساختاري استفاده شد. نتايج حاصل از تحليل عاملي نشان داد الگوي آموزش تركيبي جوامع محلي شامل 4 مؤلفه اصلي ارتباطات و تعامل ، آموزش و اطلاعات ، مشاركت و همكاري و اقدام عملي پايدار و 36 ريز مؤلفه كليدي است. طبق نتايج، ريز مؤلفه توانمندسازي جوامع محلي با بيشترين بارعاملي، در اولويت اول جهت حفاظت از تالاب‌هاي منطقه قرار گرفت. همچنين رابطه مؤلفه‌هاي اصلي با يكديگر به‌گونه‌اي است كه ارتباطات و تعاملاتي كه بين جوامع محلي وجود دارد سبب رشد مشاركت و همكاري بين آن‌ها مي‌شود. اين مشاركت، گسترش آموزش و اطلاعات را به همراه دارد و بدين طريق زمينه اقدامات لازم جهت حفاظت از تالاب‌ها فراهم مي‌شود.