ارزيابي كارايي ماتريس تمايلي حاصله از واريانت بهبوديافتۀ پپتيد S3 در حذف اندوتوكسين از مادۀ دارويي فعال استرپتوكيناز و مقايسۀ عملكرد آن با ستون‌هاي تجاري

مقدمه: اندوتوكسين يا همان ليپوپلي‌ساكاريد (LPS) يكي از اجزاي ديوارۀ باكتري‌هاي گرم منفي است كه در صورت تماس با خون، باعث تحريك دستگاه ايمني و باعث بروز تب و حتي عوارض نامطلوب جدي يا مرگ مي‌شود. حذف اندوتوكسين از مهم‌ترين چالش‌هاي فرايند تخليص در توليد داروهاي زيستي نوتركيب است. اندوتوكسين باكتريايي (LPS) در برابر گرما مقاوم است و از فيلترهاي سترون‌كننده نيز عبور مي‌كند و به علت عوارض خطرناك آن در موجود زنده، همواره بخشي از مراحل تخليص پروتئين هدف به حذف اين عامل مزاحم از محصول مربوط است. مواد و روش ها: از ماتريس‌ تمايلي S3E3-S-Sepharose كه از تثبيت واريانت‌ بهبوديافتۀ پپتيد ضدميكروبي S3 موسوم به پپتيد S3E3 بر روي رزين كروماتوگرافي سفاروز توليد شده است، براي حذف اندوتوكسين از مادۀ دارويي فعال استرپتوكيناز استفاده گرديد و عملكرد اين ماتريس با عملكرد ماتريس تجاري يك‌بارمصرف داراي ليگاند S3 و رزين تعويض يوني مقايسه شد.يافته هاي پژوهش: نتايج بيان‌كنندۀ اين بود كه ماتريس S3E3-S-Sepharose در مقايسه با ماتريس تمايلي تجاري بر پايۀ ليگاند S3 و كروماتوگرافي تعويض يوني، از بازده بازيابي پروتئين بيشتر (07/84 درصد در مقايسه با 50/81 درصد و 31/75 درصد) و بازيابي فعاليت بيولوژيك بيشتر (95/81 درصد در مقابل 27/76 درصد و 54/61 درصد) برخوردار بود.بحث و نتيجه‌گيري: نتايج نشان مي‌دهد كه ماتريس S3E3-S-Sepharose براي استفاده در فرايندهاي تخليص مادۀ دارويي فعال استرپتوكيناز و ساير داروهاي زيستي نوتركيب، كانديداي مناسبي به‌نظر مي‌رسد.