شماره ركورد :
1401256
عنوان مقاله :
اثرات كوتاه‌‌مدت كفي طبي و تيپ آنتي‌‌پرونيشن بر مركز فشار و نيروهاي عكس‌العمل زمين افراد داراي كف پاي صاف حين دويدن
پديد آورندگان :
آقايي عطاآبادي ، پيمان دانشگاه خوارزمي - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه بيومكانيك و آسيب‌‌شناسي ورزشي , عباسي ، علي دانشگاه خوارزمي - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه بيومكانيك و آسيب‌‌شناسي ورزشي , لطافتكار ، امير دانشگاه خوارزمي - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه بيومكانيك و آسيب‌‌شناسي ورزشي
از صفحه :
274
تا صفحه :
289
كليدواژه :
كفي طبي , تيپ آنتي‌‌پرونيشن , كف پاي صاف , مركز فشار , نيروي عكس‌العمل زمين
چكيده فارسي :
مقدمه و اهداف رويكردهاي درماني متنوعي براي اصلاح مكانيك دويدن افراد داراي كف پاي صاف پيشنهاد شده است. اثرات اين مداخلات درماني بر نيروهاي عكس‌‌العمل زمين و مركز فشار كمتر مورد توجه قرار گرفته است، در صورتي‌‌كه اين اثرات كينتيكي نقش مهمي در شناسايي آسيب‌‌هاي احتمالي و مكانيسم‌هاي جبراني بدن در پاسخ به هر رويكرد درماني دارند. هدف تحقيق حاضر بررسي تأثير كفي طبي و تيپ آنتي‌پرونيشن بر تغييرات مركز فشار و نيروهاي عكس‌العمل زمين افراد داراي كف پاي صاف حين دويدن بود.مواد و روش‌ها مطالعه حاضر يك پژوهش نيمه‌آزمايشي با طرح متقاطع تصادفي بود. اطلاعات كينماتيك و كينتيك دويدن 20 جوان داراي كف پاي صاف منعطف در 3 حالت مختلف (كفش ورزشي، كفش ورزشي با كفي طبي سفارشي و كفش ورزشي با تيپ Low Dye) ثبت شد. آزمون تحليل واريانس اندازه‌گيري مكرر از پكيج SPM1d براي مقايسه سري‌‌هاي زماني نيروي عكس‌العمل زمين و مركز فشار در شرايط مختلف استفاده شد.يافته‌ها نتايج تحقيق نشان داد شرايط كفش-كفي‌‌طبي در مقايسه با كفش-تيپ (Low Dye)، باعث كاهش نيروي عكس‌‌العمل ‌‌زمين در راستاي قدامي‌‌خلفي شد و درمقايسه با حالت دويدن كفش به تنهايي نيروي خارجي را افزايش داد؛ اما شرايط تأثير معناداري بر مؤلفه عمودي نيرو نداشت (05/P 0). همچنين شرايط كفش-كفي‌‌طبي و كفش-تيپ (Low Dye) (در مقايسه با يكديگر) به‌ترتيب باعث جابه‌جايي معنادار مركز فشار به سمت داخل و خارج شد (05/P 0).نتيجه‌گيري پژوهش حاضر نشان داد كفش-كفي طبي به ناكارآمد شدن انتقال نيرو در جهت قدامي منجر مي‌‌شود. علاوه‌براين دويدن در شرايط كفش-كفي‌‌طبي و كفش تيپ (Low Dye) اثرات معناداري بر جابه‌جايي مركز فشار در اواخر فاز ايستا دارد؛ اما به نظر نمي‌‌رسد اين اثرات احتمال وقوع آسيب‌‌هاي مرتبط با دويدن را افزايش دهد، زيرا در انتهاي فاز ايستا بارها و نيروهاي كمتري بر مفاصل اعمال مي‌‌شود.
عنوان نشريه :
طب توانبخشي
عنوان نشريه :
طب توانبخشي
لينک به اين مدرک :
بازگشت