اثر حاد كشش ايستا و پويا بر فعاليت عضلات ثبات‌دهنده كتف حين حركت بارفيكس در ژيمناستيك‌كاران

مقدمه و اهداف امروزه درمورد اثرگذاري انوع حركات كششي بر عملكرد ورزشكاران اختلاف‌نظر وجود دارد. بنابراين هدف تحقيق حاضر بررسي اثر حاد كشش ايستا و پويا بر فعاليت عضلاني و هم‌انقباضي عضلات ثبات‌دهنده كتف حين حركت بارفيكس در ژيمناستيك‌كاران بود.مواد و روش‌ها باتوجه‌به معيارهاي ورود و خروج از تحقيق 15 نفر ژيمناستيك‌كار حرفه‌اي با ميانگين سني (2/57±23/25)، ميانگين قدي (5/88±170/93) و ميانگين وزني (5/06±64/54) به‌عنوان نمونه‌هاي تحقيق انتخاب و در سه زيرگروه 5 نفره تقسيم شدند. در پيش‌آزمون، آزمودني‌ها حركت بارفيكس را اجرا كردند و فعاليت عضلاني عضلات دندانه‌اي قدامي، ذوزنقه فوقاني، ذوزنقه مياني و ذوزنقه تحتاني با استفاده از دستگاه الكترومايوگرافي بايومتريك اندازه‌گيري شد. سپس هر زيرگروه در هر جلسه يك برنامه كششي متفاوت با جلسه قبلي را اجرا كرد و پس‌آزمون مشابه پيش‌آزمون اجرا شد. از آزمون تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر، آزمون تعقيبي بونفروني و آزمون تي زوجي براي آزمون فرضيه‌ها استفاده شد.يافته‌ها نتايج تحقيق نشان داد كشش ايستا و پويا باعث كاهش و افزايش معنادار فعاليت عضلاني در دو فاز كانسنتريك و اكسنتريك شدند. همچنين، نتايج نشان داد كشش پويا به كاهش معنادار هم‌انقباضي عضلات دندانه‌اي قدامي و ذوزنقه مياني در دو فاز كانسنتريك و اكسنتريك منجر شد. به‌علاوه، تفاوت معناداري بين اثر كاهشي كشش ايستا و اثر كاهشي كشش پويا و بين اثر كاهشي كشش پويا و كنترل بر هم‌انقباضي عضلات دندانه‌اي قدامي و ذوزنقه مياني در دو فاز كانسنتريك و اكسنتريك مشاهده شد.نتيجه‌گيري نتايج تحقيق نشان داد هم‌انقباضي بين عضلات دندانه‌اي قدامي و ذوزنقه مياني پس از اعمال كشش پويا كاهش يافت. بنابراين، باتوجه‌به اهميت هم‌انقباضي عضلاني در بروز آسيب‌هاي مفصل شانه و با هدف پيشگيري از بروز آسيب در مفصل شانه ژيمناستيك‌كاران، به مربيان و ورزشكاران ژيمناستيك پيشنهاد مي‌شود تمرينات كششي پويا را با فاصله بيشتري نسبت به تمرين و مسابقه به كار بگيرند.