نقش حقوق بين‌الملل فضا در استفاده از فناوري‌هاي فضايي براي مقابله با بحران بيماري‌هاي واگيردار- كوويد 19

بيماري‌هاي واگيردار، بالاخص كوويد 19 در سال‌هاي اخير، به‌سرعت در سرتاسر جهان شيوع پيدا نموده است و به‌طورجدي آسيب‌هاي جاني، مالي، اقتصادي و ... به كشورها وارد كرده است. فناوري‌هاي فضايي مانند ساير فناوري‌هاي نوين توانسته عامل مهمي در برخورد با اين بيماري و ارائه خدمات به مردم باشد. لكن با بهره‌برداري از اين فناوري‌ها برخي مسائل حقوقي مطرح مي‌شود. در اختيار گذاشتن خدمات و اطلاعات حاصل از فناوري‌هاي فضايي بدون تبعيض بين همه كشورها و دردسترس‌بودن آنها عامل مهمي در توسعه همكاري‌هاي بين‌المللي فضايي براي مهار اين بيماري‌ها خواهد بود. آيا حقوق فضايي موجود بستر لازم براي استفاده از فناوري‌هاي فضايي براي مقابله با اين بيماري‌ها و توسعه اين همكاري‌ها را فراهم مي‌نمايد؟ همچنين چه نوع تمهيدات حقوقي براي بهتر شدن دسترسي به اين اطلاعات براي همه در شرايط بحران و حمايت از حريم خصوصي افراد باتوجه‌به توزيع اطلاعات آنها در آينده لازم است؟ جامعه بين‌الملل فضايي بايد مقررات و دستورالعمل‌هاي جديدي را به‌منظور نظارت بر انتقال داده‌ها و نحوه همكاري‌هاي بين‌المللي كشورها تدوين نمايد. از اين رهگذر اولاً همكاري بين‌المللي در زمينه انتقال اطلاعات فضايي براي همه كشورها تسهيل گردد و ثانياً مانع از نقض حريم خصوصي افراد گردد. اين مقاله ضمن بررسي برخي اصول حقوق بين‌الملل فضايي موجود كه استفاده از فناوري‌هاي فضايي را براي مقابله با بيماري‌هاي واگيردار مهيا مي‌كند به مسائل و راه‌حل‌هاي حقوقي فراروي اين بهره‌برداري مي‌پردازد.