برنامه‌ريزي توسعه گردشگري ساحلي و دريايي با بهره‌گيري از مدل SWOT و QSPM (مطالعه موردي: شهرستان بندر لنگه)

مقدمه:  گردشگري ساحلي و دريايي به‌عنوان يكي از رويكردهاي مورد توجه دولت‌ها به‌منظور بهبود وضعيت گردشگري و درآمدزايي در مناطق ساحلي مي‌باشد و كشور ايران با دارا بودن سواحل بكر و گسترده در مناطق جنوبي از پتانسيل بالايي براي توسعه اين نوع گردشگري برخوردار است.هدف:  هدف از تحقيق حاضر، برنامه‌ريزي توسعه گردشگري ساحلي و دريايي در سواحل شهرستان بندرلنگه به‌كمك مدل SWOT و QSPM مي‌باشد.روش شناسي: پژوهش حاضر در زمره مطالعات كاربردي و بصورت توصيفي تحليلي صورت گرفت، جامعه آماري شامل كنشگران حوزه گردشگري در شهرستان بندرلنگه است. به ‌منظور جمع‌آوري اطلاعات براي تشكيل ماتريس SWOT، مصاحبه با مسئولين و افراد متخصص در زمينه گردشگري، مطالعه اسناد كتابخانه‌اي و مقالات و بازديدهاي ميداني صورت گرفت. پس از شناسايي عوامل دروني (نقاط قوت و ضعف) و عوامل بيروني (تهديدها و فرصت‌ها)، راهبردهاي توسعه پايدار براي منطقه مورد مطالعه تعيين شد و اولويت‌بندي توسط ماتريس QSPM انجام پذيرفت.قلمرو جغرافيايي پژوهش:  قلمرو جغرافيايي‌ شهرستان بندرلنگه مي‌باشد‌.يافته ها و بحث:  نتايج نشان داد كه مجموع نمرات نهايي عوامل دروني برابر با 2.558 بود كه بيانگر توانايي غلبه نقاط قوت بر ضعف مي‌باشد و مجموع نمرات نهايي عوامل بيروني 2.530 بدست‌آمد بدين معنا كه مي‌توان با تكيه بر فرصت‌ها، نقاط ضعف و تهديدها را تعديل كرد. بنابراين، راهبرد تهاجي (SO) به‌عنوان بهترين راهبرد براي توسعه گردشگري ساحلي و دريايي انتخاب شد.نتيجه گيري: مواردي از قبيل حمايت از طرح‌هاي گردشگري و تنوع بخشيدن به آن‌ها، گسترش ورزش‌هاي ساحلي و آبي، توجه به جاذبه‌هاي تاريخي، فرهنگي و اجتماعي سواحل، بكارگيري رويكردهاي مدرن بازاريابي، حمايت از سرمايه‌گزاري‌هاي بخش خصوصي و دولتي، توسعه فرصت‌هاي شغلي در بخش گردشگري ساحلي  و دريايي، ارائه تسهيلات و امكانات براي توسعه گردشگري در مناطق ساحلي، توجه به توريسم درماني، توسعه زيرساخت‌ها، تمركز بر رويكرد مديريت يكپارچه سواحل، بهره‌مندي از چشم‌اندازهاي زيباي ساحل و دريا و توسعه صنعت صيد و پرورش آبزيان به منظور جذب گردشگران، به‌عنوان راهبردهايي مطلوب براي حركت به سوي توسعه گردشگري ساحلي و دريايي در شهرستان بندرلنگه تعيين شدند.