عنوان مقاله :
ديدگاه نشانهشناختي-معناشناختي به سبك زندگي
پديد آورندگان :
شعيري ، حميدرضا دانشگاه تربيت مدرس - دانشكدۀ علوم انساني - گروه زبان فرانسه
كليدواژه :
فرآيند نشانه- معنايي , شيوه حضور اجتماعي , سبك زندگي , ساختارهاي هويتي
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف بررسي سبك زندگي قصد دارد نشان دهد كه انسان مي تواند در چالش مستمر با باورها و قرار گرفتن در فرآيند راستايي آزمايي، يك سبك زندگي را به سبك زندگي ديگر تغيير دهد؟ سبك زندگي فرآيندي نشانه–معنايي است كه چهار مرحله براي تحقق آن لازم است. در مرحله اول با جوامع مواجه هستيم كه از طريق ساختارهاي هويتيشان قابل شناسايي هستند. همين ساختارهاي هويتي هستند كه يكي از مؤلفههاي مهم سپهرهاي نشانهاي به شمار ميروند. در مرحلۀدوم با شيوههاي حضور اجتماعي مواجه هستيم. اين شيوههاي حضور همان اشكال بٌوشي حضور هستند كه بر اساس مجموعهاي از باورها و تجارب ارزشي عمل ميكنند. باورها و ارزش ها خود بر اساس فرآيند راستاييآزمايي و مشروعيت گفتماني تحقق مييابند. در مرحلۀ سوم سبك زندگي بر اساس روابط همنشيني (شيوههاي استمرار، لنگراندازي و تثبيت يك شكل) ، جانشيني (گزينش يك شكل و ترجيح آن به دليل همجواري و همساني با شكلي ديگر) و ساختارهاي ارزشي شكل ميگيرند. در مرحله چهارم، با سبك زندگي مواجه هستيم كه در تلاقي با شيوههاي حضور اجتماعي به وجود ميآيند. در واقع، نقشپذيري كنشگران اجتماعي و پافشاري بر اين نقشها بر اساس همان باور و ارزش از طريق لنگراندازي در درون سبك ميسر ميگردد. نتايج نشان داد كه انسان به عنوان محور اصلي عبور از وضعيت بسيار كلي و ناپايدار به وضعيت خاص و نقش يافته عمل نموده و به عنوان امري نشانهاي يا بخشي از فرايند نشانه–معنايي در چالش با باورها و ارزشها قرار دارد.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي زبان شناسي: نظريه و كاربرد
عنوان نشريه :
پژوهش هاي زبان شناسي: نظريه و كاربرد