اثربخشي برنامه كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي (MBSR) بر اميد و تحمل پريشاني در مادران كودكان كم‌توان جسمي – حركتي

هدف: اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي برنامه كاهش استرس مبتني بر ذهن‌آگاهي (MBSR) بر اميد به زندگي و تحمل پريشاني در مادران كودكان كم‌توان جسمي-حركتي انجام گرفت. ; مواد و روش: اين پژوهش به روش شبه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري با گروه كنترل انجام شد. جامعه آماري شامل مادران كودكان كم‌توان جسمي-حركتي بود كه به مدارس مخصوص كودكان كم‌توان جسمي-حركتي در تهران مراجعه كرده بودند. تعداد 24 مادر به‌صورت هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (n=12) و كنترل (n=12) قرار گرفتند. گروه آزمايش به مدت 8 جلسه تحت برنامه MBSR قرار گرفت، در حالي كه گروه كنترل هيچ مداخله‌اي دريافت نكرد. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌هاي اميد به زندگي و تحمل پريشاني جمع‌آوري و با استفاده از تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر و آزمون تعقيبي بونفروني تحليل شدند. ; يافته‌ها: نتايج تحليل واريانس نشان داد كه تفاوت معناداري بين گروه‌هاي آزمايش و كنترل در متغيرهاي اميد به زندگي (F(1, 22) = 45.67, p 0.001) و تحمل پريشاني (F(1, 22) = 37.89, p 0.001) وجود دارد. آزمون تعقيبي بونفروني نشان داد كه ميانگين نمرات اميد به زندگي در گروه آزمايش از پيش‌آزمون به پس‌آزمون 13.33 واحد (p 0.001) و از پيش‌آزمون به پيگيري 12.66 واحد (p 0.001) افزايش يافت. همچنين، ميانگين نمرات تحمل پريشاني در گروه آزمايش از پيش‌آزمون به پس‌آزمون 15.44 واحد (p 0.001) و از پيش‌آزمون به پيگيري 14.11 واحد (p 0.001) افزايش يافت. در حالي كه در گروه كنترل تغيير معناداري مشاهده نشد. ; نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش نشان داد كه برنامه كاهش استرس مبتني بر ذهن‌آگاهي به طور معناداري باعث افزايش اميد به زندگي و تحمل پريشاني در مادران كودكان كم‌توان جسمي-حركتي مي‌شود. اين برنامه مي‌تواند به عنوان يك روش موثر براي بهبود وضعيت رواني و كيفيت زندگي اين مادران مورد استفاده قرار گيرد.