تاثير آموزش خود مراقبتي مبتني بر نقشه مفهومي بر كيفيت زندگي مبتلايان آرتريت روماتوئيد: پروتكل مطالعه

مقدمه: آرتريت روماتوئيد يك بيماري التهابي، خودايمني، مزمن و پيشرونده با علايم باليني متغير مي باشد، كه تاثير منفي روي ابعاد زندگي افراد مبتلا دارد. اين مطالعه با هدف تعيين تاثير آموزش خود مراقبتي مبتني بر نقشه مفهومي بر كيفيت زندگي مبتلايان آرتريت روماتوئيد انجام مي شود. روش كار: مطالعه حاضر از نوع مطالعه‌ كارآزمايي باليني غير تصادفي مي باشد. روش نمونه گيري به صورت در دسترس و مستمر مي باشد. نمونه گيري از بين بيماران مبتلا به آرتريت روماتوئيد مراجعه كننده به درمانگاه هاي روماتولوژي بيمارستان هاي منتخب دانشگاه علوم پزشكي تهران انجام خواهد شد. ابتدا 35 نفر در گروه كنترل و 35 نفر بعدي درگروه آزمون قرار خواهند گرفت. ابزارگردآوري داده ها در اين پژوهش شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك، پرسشنامه كيفيت زندگي در بيماران آرتريت روماتوئيد (RAQoL) است. مداخله در گروه آزمون به صورت دو جلسه آموزش خودمراقبتي به شيوه نقشه مفهومي مي باشد و در دو هفته انجام مي شود. گروه كنترل آموزش هاي روتين دريافت مي كند. كيفيت زندگي بيماران در دو مرحله پيش آزمون و پس آزمون (يك ماه بعد از آخرين آموزش) براي هر دو گروه كنترل و آزمون انجام خواهد شد. تحليل داده ها در نرم افزار  SPSS نسخه 16 انجام مي شود.يافته ها: اين مداخله احتمالاً مي تواند باعث تغيير و بهبودي در كيفيت زندگي بيماران مبتلا به آرتريت روماتوئيد شود.   نتيجه گيري: اسـتفاده از شيوه هاي نوين آموزشي در آموزش خود مراقبتي بيماران مبتلا به آرتريت روماتوئيد جهت ارتقا كيفيت زنـدگي ضـروري بـه نظـر مي رسد. لذا مطالعه حاضر بر روي آموزش خود مراقبتي مبتني بر نقشه مفهومي در بيماران آرتريت روماتوئيدي انجام خواهد شد.