ارزيابي و مقايسه ديدگاه ارسطو و ليندا زاگزبسكي در باب «ماهيت و اقسام فضيلت»

ماهيتِ فضيلت، موضوعي است كه از زمان ارسطو تا كنون، دست ‌مايه تأمل فلسفي براي فيلسوفان بوده است. ارسطو نخستين كسي است كه تبييني كلاسيك از فضيلت به دست داد. در انديشه ارسطو، فضيلت، صفت مشخصه‌اي است كه در حد وسط نهفته است. او با تحليل نفس آدمي، فضيلت را به دو گونه اخلاقي و عقلاني تقسيم مي‌كند. از سويي، ليندا زاگزبسكي، فيلسوف برجسته آمريكايي كه در زمره نوارسطوئيان به‌شمار مي‌آيد، بر اين نكته اصرار مي‌ورزد كه مفاهيم اخلاقي، در نهايت، از مفهوم فضيلت مشتق مي‌شوند و ازاين‌رو تمام تلاش خود را به‌كار مي‌بندد تا تعريفي دقيق از ماهيت فضيلت و ويژگي‌هاي آن فراهم آورد. در اين مقاله، پس از آشكار ساختن موضع هر دو فيلسوف پيرامون ماهيت فضيلت، با مقايسه و آشكار ساختن نقاط اشتراك و اختلاف، نشان خواهيم داد كه چگونه و چرا اين دو فليسوف، در تعريف ماهيت و تقسيم فضيلت، با يكديگر اختلاف ‌‌نظر دارند.