از دازاين به اگزيستنز؛ ديدگاه كارل ياسپرس در مورد انسان

اين پژوهش بر ديدگاه كارل ياسپرس در مورد انسان و مراحلي كه فرد تا رسيدن به خودآگاهي و درك هستي خود طي مي‌كند، تمركز دارد. مقاله با استفاده از روش تحقيق تحليل مفهومي، از نوع تفسير و بسط مفهوم، به روشن‌سازي مفاهيم ياسپرس از حالت‌هاي وجودي انسان پرداخته و سعي كرده است دركي بهتر از هستي انسان ارائه دهد. بر اساس نظر ياسپرس، جهت‌گيري انسان به‌سوي خود، درك وجود خويش و آگاهي يافتن از هستي او، روندي است كه به‌سمت «اگزيستنز» پيش مي‌رود. اين فرايند در درون خود داراي ساختاري سلسله‌مراتبي است. ياسپرس از چهار حالت وجودي انسان سخن مي‌گويد: دازاين، آگاهي جمعي، روح و اگزيستنز. انسان پس از گذراندن اين سطوح وجود، به مرحله اگزيستنز مي‌رسد. اين فرآيند با نشانه‌هاي ويژه‌اي مانند آزادي، ارتباط و موقعيت‌هاي مرزي كه ياسپرس آنها را «روشنگرهاي اگزيستنز» ناميده است، تكميل مي‌شود. در عين حال، رسيدن به وضعيت حقيقي وجود و خودآگاهي براي انسان تنها از طريق «امر متعال» امكان‌پذير است.