عوامل مؤثر بر ميزان مقاومت چوب‌هاي درختان در برابر خسارت موريانه Silvestri Microcerotermes diversus

هدف از انجام اين مطالعه بررسي عوامل مؤثر بر مقاومت چوب چهار گونه صنوبر، افرا، زيتون تلخ و سرو شيراز در برابر حملات موريانه زيرزميني Microcerotermes diversus Silvestri  بود. بدين منظور ابتدا نمونه هاي چوبي از تنه هاي سالم و بدون عيوب ظاهري انتخاب و برش داده شدند و مطابق استاندارد AWPA-EI:06 2008، طي آزمون‌هاي تغذيه اي انتخابي و غيرانتخابي و ميداني، در معرض هجوم موريانه M. diversus گرفتند. خصوصيات شيميايي و فيزيكي چوب مانند درصد مواد استخراجي، دانسيته، ميزان ليگنين و سلولز هر كدام از گونه‌ها طبق استاندارد محاسبه شد. از چهار گونه چوبي مذكور، بالاترين درصد مواد استخراجي و ليگنين متعلق به چوب سرو شيراز و بالاترين درصد سلولز و كمترين ميزان دانسيته و ليگنين متعلق به چوب صنوبر بود. نتايج انجام آزمون‌هاي تغذيه‌اي انتخابي، غير انتخابي و صحرايي نشان داد كه بيشترين درصد كاهش وزن پس از حمله موريانه متعلق به گونه صنوبر و كمترين آن متعلق به گونه سرو شيراز است. نتايج همبستگي بين درصد كاهش وزن در اثر تغذيه موريانه و فاكتورهاي شيميايي و فيزيكي چوب در هر سه آزمون تغذيه اي نشان داد كه بيشترين ارتباط بين درصد ليگنين و مواد استخراجي گونه ها با پتانسيل آنها جهت مطلوبيت آنها براي موريانه وجود دارد. اين ارتباط در سطح 99 درصد معنادار بود. طبق نتايج بدست آمده مي توان گفت چوب‌هاي مختلف به‌دليل داشتن تركيبات متفاوت، مطلوبيت مختلفي را به‌عنوان غذا براي موريانه دارند. بالاتر بودن ميزان سلولز و كم بودن ميزان ليگنين، مواد استخراجي و همچنين دانسيته از عوامل مهم اثرگذار بر ميزان تمايل موريانه براي مصرف چوب به شمار مي روند.