شناسايي و برآورد عملكرد مزارع برنج با استفاده از تصاوير ماهوارهاي و تكنيكهاي سنجش‌ازدور (مطالعۀ موردي: استان كندز، افغانستان)

بررسي سطح زير كشت و برآورد ميزان توليد محصولات كشاورزي، ازجمله برنج، تا حد زيادي مي‌تواند باعث تأمين امنيت غذايي، تحليل وضعيت محصولات كشاورزي و درنتيجه توسعۀ پايدار كشورهاي درحال‌توسعه شود. در اين پژوهش، با استفاده از تصاوير ماهوارۀ سنتينل-2،  به برآورد سطح زيركشت و عملكرد برنج در استان كندز، كشور افغانستان در سال زراعي 2020 پرداخته شد. با به‌كارگيري سري ‌زماني شاخص NDVI، مراحل فنولوژي گياه برنج به‌دست آمد و پارامترهاي فنولوژي (SoS و EoS) با استفاده از روش حداكثر تفكيك استخراج شد. سپس براي شناسايي و تعيين سطح زيركشت مزارع برنج از روش طبقه‌‌بندي شيءگراي مبتني‌‌بر فنولوژي استفاده شد. در اين روش از سه نوع دادۀ ميزان بازتابش باندهاي انعكاسي، شاخص پوشش ‌‌گياهي NDVI و پارامترهاي فنولوژي به‌عنوان داده‌هاي كمكي استفاده شد. برآورد عملكرد با استفاده از روش تجربي تحليل رگرسيون بين شاخص‌‌هاي گياهي سنجش‌‌ازدوري (مانند: NDVI و LAI)  و داده‌هاي حاصل از برداشت زميني انجام گرفت. براي ارزيابي صحت طبقه‌‌بندي و ميزان عملكرد برآوردشده، از داده‌هاي مرجع، مانند نقاط برداشت ميداني و نقشه‌‌هاي پوشش اراضي سال‌هاي قبل استفاده شد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه روش طبقه‌بندي شيءگراي مبتني بر فنولوژي با دقت كلي 91.5 درصد و ضريب كاپا 0.87، روش دقيقي براي شناسايي مزارع برنج به شمار مي‌رود. همچنان روش تجربي مبتني بر تحليل رگرسيون داده‌هاي زميني و سنجش‌ازدوري با ضريب تعيين 0.86 و ضريب همبستگي پيرسون برابر با 0.92 دقت بالاي آن را در برآورد عملكرد مزارع برنج نشان داد. صحت عملكرد برآوردشده در اين پژوهش با مقايسۀ عملكرد واقعي (داده‌‌هاي برداشت ميداني) در 27 نقطۀ كنترلي ارزيابي شد. براي اين كار از آزمون همبستگي پيرسون استفاده شد. اين آزمون نشان داد بين عملكرد واقعي و عملكرد برآوردشده رابطۀ مثبت و بسيار قوي وجود دارد (0.000=P، 27=N و 0.929=R^2).