عنوان مقاله :
مقايسۀ كاربرد ايهام در قصايد خاقاني و غزليات حافظ
پديد آورندگان :
عزيزي هابيل ، مجيد دانشگاه لرستان - دانشكده ادبيات و علوم انساني , نوري ، علي دانشگاه لرستان - دانشكده ادبيات و علوم انساني - گروه زبان و ادبيات فارسي , حيدري ، علي دانشگاه لرستان - دانشكده ادبيات و علوم انساني - گروه زبان و ادبيات فارسي , زهره وند ، سعيد دانشگاه لرستان - دانشكده ادبيات و علوم انساني - گروه زبان و ادبيات فارسي
كليدواژه :
ايهام , خاقاني , حافظ , چندمعنايي , قصيده , غزل
چكيده فارسي :
در اين پژوهش بر آنيم كه مقولۀ ايهام و چندوچون استفاده از آن در قصايد خاقاني و غزليات حافظ را بررسي كنيم. مقولۀ ايهام در اين جستار، منحصر به ايهام چندمعنايي است و شامل زيرمجموعههاي ديگر آن، از جمله ايهام تناسب، ايهام ترجمه، ايهام ترادف، ايهام تبادر و... نميشود. مبناي تعريف ايهام، علاوه بر پيشينۀ آن در كتابهاي بلاغي، تعاريف تازهتر خواهد بود كه زيرمجموعههاي اين تعاريف تازه را ميتوان چنين برشمرد: ايهام واژگاني (قاموسي، نامواژهاي، اصطلاحي) ايهام مجازي، ايهام كنايي، ايهام ساختاري، استخدام، ايهام اضافي و ايهام چندگانهخواني. نتيجۀ بهدستآمده گوياي آن است كه حافظ در همۀ گونههاي ايهام به جز استخدام، بر خاقاني پيشي گرفته است و يكي از وجوه تفاوت كاربرد ايهام در ديوان دو شاعر اين است كه حافظ توجه ويژهاي به ايهامپردازي با واژگان عربي داشته است و نيز ايهام ساختاري كه حاصل اشراف شاعر بر ظرفيتهاي مختلف زبان است در ديوان او برتري چشمگيري دارد.
عنوان نشريه :
متون ادبي دوره عراقي
عنوان نشريه :
متون ادبي دوره عراقي