شماره ركورد :
1402326
عنوان مقاله :
مقايسۀ كاربرد ايهام در قصايد خاقاني و غزليات حافظ
پديد آورندگان :
عزيزي هابيل ، مجيد دانشگاه لرستان - دانشكده ادبيات و علوم انساني , نوري ، علي دانشگاه لرستان - دانشكده ادبيات و علوم انساني - گروه زبان و ادبيات فارسي , حيدري ، علي دانشگاه لرستان - دانشكده ادبيات و علوم انساني - گروه زبان و ادبيات فارسي , زهره وند ، سعيد دانشگاه لرستان - دانشكده ادبيات و علوم انساني - گروه زبان و ادبيات فارسي
از صفحه :
95
تا صفحه :
120
كليدواژه :
ايهام , خاقاني , حافظ , چندمعنايي , قصيده , غزل
چكيده فارسي :
در اين پژوهش بر آنيم كه مقولۀ ايهام و چندوچون استفاده از آن در قصايد خاقاني و غزليات حافظ را بررسي كنيم. مقولۀ ايهام در اين جستار، منحصر به ايهام چندمعنايي است و شامل زيرمجموعه‌هاي ديگر آن، از جمله ايهام تناسب، ايهام ترجمه، ايهام ترادف، ايهام تبادر و... نمي‌شود. مبناي تعريف ايهام، علاوه بر پيشينۀ آن در كتاب‎هاي بلاغي، تعاريف تازه‌تر خواهد بود كه زيرمجموعه‌هاي اين تعاريف تازه را مي‌توان چنين برشمرد: ايهام واژگاني (قاموسي، نام‌واژه‌اي، اصطلاحي) ايهام مجازي، ايهام كنايي، ايهام ساختاري، استخدام، ايهام اضافي و ايهام چندگانه‌خواني. نتيجۀ به‌دست‌آمده گوياي آن است كه حافظ در همۀ گونه‌هاي ايهام به جز استخدام، بر خاقاني پيشي گرفته است و يكي از وجوه تفاوت كاربرد ايهام در ديوان دو شاعر اين است كه حافظ توجه ويژه‌اي به ايهام‌پردازي با واژگان عربي داشته است و نيز ايهام ساختاري كه حاصل اشراف شاعر بر ظرفيت‌هاي مختلف زبان است در ديوان او برتري چشمگيري دارد.
عنوان نشريه :
متون ادبي دوره عراقي
عنوان نشريه :
متون ادبي دوره عراقي
لينک به اين مدرک :
بازگشت