بررسي اثربخشي رفتاردرماني ديالكتيك بر تصوير بدني و افسردگي زنان مبتلا به افسردگي پس از زايمان شهر اصفهان

زمينه و هدف: افسردگي پس از زايمان تأثيرات منفي زيادي بر زنان و فرزندان آنان دارد. اين پژوهش با هدف بررسي اثر‌بخشي رفتاردرماني ديالكتيك بر تصوير بدني و افسردگي زنان مبتلا به افسردگي پس از زايمان انجام شد.روش‌بررسي: روش پژوهش، نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري شصت‌روزه با گروه گواه بود. جامعه‌ٔ آماري را زنان مبتلا به افسردگي پس از زايمان شهر اصفهان در سال ۱۳۹۷ تشكيل دادند. تعداد ۲۸ زن به‌روش دردسترس انتخاب شدند و به‌طور تصادفي در گروه رفتاردرماني ديالكتيك و گروه گواه قرار گرفتند (هر گروه چهارده نفر). براي جمع‌آوري داده‌ها، مقياس افسردگي پس از زايمان ادينبورگ (كاكس و همكاران، ۱۹۸۷)، مقياس استاندارد رضايت از تصوير تن (سوئوتو و گارسيا، ۲۰۰۲) و پرسش‌نامهٔ افسردگي بك-ويرايش دوم (بك و همكاران، ۱۹۹۶) استفاده شد. صرفاً گروه آزمايش مداخلهٔ رفتاردرماني ديالكتيك را به‌شكل گروهي، در نُه جلسهٔ نوددقيقه‌اي دريافت كرد. تحليل داده‌ها در نرم‌افزار SSPS نسخهٔ ۲۳ با استفاده از روش‌ تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر و آزمون تعقيبي بونفروني صورت گرفت. سطح معناداري آزمون‌ها (۰٫۰۵=α) لحاظ شد.يافته‌ها: نتايج نشان داد، افسردگي (۰٫۰۰۱ p) و تصوير بدني (۰٫۰۴۲=p) بين گروه آزمايش و گروه گواه تفاوت معناداري داشتند. متغيرهاي مذكور از مرحلهٔ پس‌آزمون تا مرحلهٔ پيگيري داراي تفاوت معناداري بودند (۰٫۰۰۱ p). اثر متقابل مراحل آزمون با گروه مشخص كرد، افسردگي و تصوير بدني تفاوت معناداري داشتند (۰٫۰۰۱ p). همچنين در گروه آزمايش، بين مراحل پس‌آزمون و پيگيري در متغير افسردگي تفاوت معنادار مشاهده نشد كه حاكي‌از پايداري اثربخشي رفتاردرماني ديالكتيك در مرحلۀ پيگيري بر متغير مذكور بود (۰٫۰۶۳=p)؛ اما بين مراحل پس‌آزمون و پيگيري در متغير تصوير بدني تفاوت معنادار مشاهده شد كه حاكي‌از پايدارنبودن اثربخشي رفتاردرماني ديالكتيك در مرحلۀ پيگيري بر متغير مذكور بود (۰٫۰۰۱ p). نتيجه‌گيري: برطبق يافته‌هاي پژوهش نتيجه گرفته مي‌شود كه رفتاردرماني ديالكتيك بر بهبود تصوير بدني و كاهش افسردگي زنان مبتلا به افسردگي پس از زايمان مؤثر است.