بررسي اثربخشي آموزش مديريت استرس مبتني‌بر پذيرش و تعهد بر اضطراب و افسردگي كاركنان راه‌آهن

زمينه و هدف: باتوجه به اينكه اكثر كاركنان راه‌آهن با ساعات طولاني كار، حجم و بار زياد كار، نداشتن امنيت شغلي، خطرات شغلي و امكان آسيب‌ديدگي در محيط كار روبه‌رو هستند، به‌احتمال زياد دچار اضطراب، استرس شغلي، افسردگي و فرسودگي شغلي و عاطفي مي‏شوند. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي آموزش مديريت استرس مبتني‌بر پذيرش و تعهد بر اضطراب و افسردگي كاركنان راه‌آهن بود. روش‌بررسي: روش پژوهش نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعهٔ آماري پژوهش را تمامي كاركنان ادارهٔ كل راه‌آهن زاگرس جنوب (۱۳۰۰ نفر) تشكيل دادند. حجم نمونه شصت نفر بود كه به‌روش تصادفي ساده انتخاب شدند. كاركنان به‌صورت تصادفي در گروه گواه و گروه آزمايش (هر گروه سي نفر) قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها در مراحل پيش‌آزمون و پس‌آزمون براي هر دو گروه، پرسش‌نامهٔ سلامت عمومي (گلدبرگ و هيلير، ۱۹۷۹) بود. تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس تك‌متغيره در نرم‌افزار SSPS نسخهٔ ۲۲ صورت گرفت. سطح معناداري در اين پژوهش، ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد، درمان مبتني‌بر پذيرش و تعهد بر كاهش اضطراب (۰٫۰۰۱ p) و كاهش افسردگي (۰٫۰۰۱ p) گروه آزمايش در مرحلهٔ پس‌آزمون مؤثر بود. نتيجه‌گيري: براساس يافته‌هاي پژوهش نتيجه گرفته مي‌شود، آموزش مديريت استرس مبتني‌بر پذيرش و تعهد منجربه كاهش اضطراب و افسردگي كاركنان راه‌آهن زاگرس جنوب مي‌شود.