اثر درمان مبتني‌بر پذيرش و تعهد گروهي بر كاهش علائم افسردگي ناشي از وابستگي به مواد مخدر در مردان وابسته به مواد

زمينه و هدف: اختلالات روان‌شناختي همراه با اعتياد مانعي براي ترك و عاملي براي عود مجدد محسوب مي‌شود؛ بنابراين بايد در طرح درمان، اين اختلالات را نيز در نظر گرفت. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي درمان مبتني‌بر پذيرش و تعهد بر كاهش علائم افسردگي ناشي‌از وابستگي به مواد در مردان وابسته به مواد انجام شد.روش‌بررسي: روش اين پژوهش، نيمه‌تجربي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماري پژوهش را تمامي مردان داراي تشخيص افسردگي ناشي‌از وابستگي به مواد، مراجعه‌كننده به مراكز ترك اعتياد شهر اصفهان در سال ۱۳۹۵ تشكيل دادند. از مراجعه‌كنندگان به كلينيك پارسيان اصفهان كه به‌صورت دردسترس در نظر گرفته شد، سي نفر به‌طور هدف‌مند مبتني‌بر ملاك‌ها‌ي ورود و خروج انتخاب شدند و به‌شكل تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند (هر گروه پانزده نفر). از پرسشنامهٔ افسردگي بك-ويرايش دوم (بك و همكاران، ۱۹۹۶) براي پيش‌آزمون و پس‌آزمون در هر دو گروه استفاده شد. به گروه آزمايش طي هشت جلسهٔ ۹۰دقيقه‌اي درمان مبتني‌بر پذيرش و تعهد ارائه شد؛ اما براي گروه گواه مداخله‌اي انجام نشد. تحليل داده‌ها با نرم‌افزارSSPS نسخهٔ ۲۱ در دو سطح آمار توصيفي و استنباطي با محاسبهٔ ميانگين و انحراف معيار و تحليل كوواريانس انجام پذيرفت. سطح معناداري در تمامي آزمون‌ها، ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.يافته‌ها: نتايج نشان داد كه بين گروه دريافت‌كنندۀ درمان مبتني‌بر پذيرش و تعهد و گروه گواه در علائم افسردگي (۰٫۰۰۱ P)و ابعاد شناختي (۰٫۰۰۱ P)، عاطفي (۰٫۰۰۱ P)و جسماني (۰٫۰۰۱ P) تفاوت معنادار وجود داشت. ميزان تأثير درمان مبتني‌بر پذيرش و تعهد بر كاهش علائم افسردگي و ابعاد شناختي، عاطفي و جسماني، به‌ترتيب ۶۳درصد، ۶۱درصد، ۶۷درصد و ۷۷درصد بود.  نتيجه‌گيري: باتوجه به يافته‌هاي اين پژوهش نتيجه گرفته مي‌شود كه درمان مبتني‌بر پذيرش و تعهد گروهي منجربه كاهش علائم افسردگي ناشي‌از مواد در زمينهٔ شناختي، عاطفي و جسماني در مردان وابسته به مواد مي‌شود.