تأثير درمان نوروفيدبك بر بهبود اختلال ديكته‌نويسي دانش‌آموزان پسر پايهٔ سوم ابتدايي

زمينه و هدف: اختلال نوشتن (‌اختلال ديكته) جزو اختلالات عصبي- رشدي است. نوروفيدبكيك روش درماني جديدي است كه از طريق تنظيم ناهنجاري‌هاي نوار مغزي مي‌تواند به بهبود عملكرد مغز كودكان كمك كند. ‌مطالعهٔ حاضر با هدف تعيين ميزان تأثير درمان نوروفيدبك بر بهبود اختلال‌ديكته‌نويسي‌ دانش‌آموزان پسر پايهٔ سوم ابتدايي انجام شد. روش‌بررسي: پژوهش حاضر از نوع تك‌آزمودني و يك طرح AB بود. جامعهٔ آماري پژوهش حاضر دانش‌آموزان داراي اختلال ديكته‌‌اي بودند كه به مركز اختلالات يادگيري شهرستان آبيك مراجعه داشتند. نمونهٔ پژوهش پنج نفر دانش‌آموز پسر پايهٔ سوم ابتدايي بود كه به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار اين پژوهش شامل دستگاه نوروفيدبك، مقياس تجديدنظرشدهٔ هوشي وكسلر كودكان و آزمون ديكتهٔ‌ محقق‌ساخته بود. براي مداخله بيست جلسهٔ درمان و ده آزمون املا اجرا شد. تحليل داده‌ها با روش تحليل چشمي نمودار‌ها، انجام گرفت. براي محاسبهٔ اثر مداخله از اندازه اثر d كوهن (۱۹۹۸) استفاده شد.  يافته‌ها: بر اساس نتايج به‌دست‌آمده، اندازه اثر درمان براي تمام آزمودني‌ها بالا (۰٫۸ d Cohen’s) بود و غلط‌هاي ديكتهٔ هر پنج آزمودني در مرحلهٔ درمان در مقايسه با مرحلهٔ خط پايه با كاهش همراه بوده است.نتيجه‌گيري: نتايج بيان مي‌كند كه درمان نوروفيدبك موجب بهبود دانش‌آموزان مبتلا به اختلال ديكته مي‌شود. از روش درماني نوروفيدبك مي‌توان در مراكز اختلالات يادگيري براي بهبود اختلال ديكتهٔ دانش‌آموزان استفاده نمود.