تعيين اندازهٔ اثر الگوهاي ارتباطي و سبك‌هاي هويت بر رضايت زناشويي با واسطه‌گري تاب‌آوري

زمينه و هدف: در همهٔ مراحل تكوين خانواده، زن و مرد خرده‌نظام اصلي هستند و عوامل متعددي همچون الگوهاي ارتباطي، سبك‌هاي هويت و تاب‌آوري در رضايت زناشويي آنان نقش دارد. هدف اين پژوهش، تعيين اندازهٔ اثر الگوهاي ارتباطي و سبك‌هاي هويت بر رضايت زناشويي با واسطه‌گري تاب‌آوري بود.روش‌بررسي: در اين مطالعهٔ همبستگي، جامعهٔ آماري پژوهش را مردان و زنان متأهل مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره و خدمات روان‌شناختي شهر تهران در سال ۱۳۹۸ تشكيل دادند كه از ميان آن‌ها ۳۰۲ نفر واجد شرايط وارد پژوهش شدند. ابزارهاي استفاده‌شده شامل مقياس رضايت زناشويي انريچ (فاورز و السون، ۱۹۹۳)، پرسش‌نامهٔ الگوهاي ارتباطي (كريستنسن و سالاوي، ۱۹۸۴)، پرسش‌نامهٔ سبك‌هاي هويت-۳ (برزونسكي، ۱۹۹۲) و مقياس تاب‌آوري كانر-ديويدسون (كانر و ديويدسون، ۲۰۰۳) بود. به‌منظور تحليل داده‌ها از ضريب همبستگي پيرسون و روش تحليل مسير و نرم‌افزارهاي SPSS و AMOS در سطح معناداري ۰٫۰۵ استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد، اثر كل سبك هويت اطلاعاتي (۰٫۰۰۱=p، ۰٫۴۹۷=β)، الگوي ارتباطي ناكارآمد (۰٫۰۰۹=p، ۰٫۰۶۲-=β) و الگوي ارتباطي سازنده (۰٫۰۰۱=p، ۰٫۵۸۴=β) بر رضايت زناشويي معنادار بود. الگوي ارتباطي سازنده (۰٫۰۰۸=p، ۰٫۲۱۵=β) و سبك هويت اطلاعاتي (۰٫۰۰۱=p، ۰٫۳۷۱=β) به‌واسطهٔ تاب‌آوري بر رضايت زناشويي اثر غيرمستقيم داشتند. همچنين الگوي ارتباطي ناكارآمد به‌واسطهٔ تاب‌آوري بر رضايت زناشويي داراي اثر غيرمستقيم بود (۰٫۰۰۱=p، ۰٫۳۳۴-=β). مدل مفروض با داده‌هاي گردآوري‌شده برازش داشت (۰٫۹۷۱=AGFI، ۰٫۰۳۳=RMSEA). نتيجه‌گيري: براساس يافته‌هاي اين پژوهش، الگوهاي ارتباطي سازنده و ناكارآمد و سبك هويت اطلاعاتي به‌واسطهٔ تاب‌آوري بر رضايت زناشويي اثر دارند.