ارائه مدلي براي تحليل سيستم توسعه صنعت ورزش ايران

هدف: هدف از اين پژوهش ارائه مدلي براي تحليل سيستم توسعه صنعت ورزش ايران بود.روش‌شناسي: روش تحقيق از نوع توصيفي- همبستگي مي‌باشد. جامعه آماري شامل كليه افراد صاحب‌نظر در زمينه مديريت و توسعه صنعت ورزش بود (مديران، اساتيد، صاحبان كسب وكار و متخصصان بازار ورزش). نمونه آماري به تعداد قابل كفايت براي نرم افزار اسمارت پي‌ال‌اس برآورد شد و با روش قضاوتي نمونه‌گيري گرديد (234 نفر). ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته و مستخرج از فاز كيفي بود. روايي محتوايي ابزار توسط متخصصان (20 نفر از اساتيد مديريت ورزشي و مديران صنعت ورزش)، پايايي آن از روش آلفاي كرونباخ (0.88) و روايي سازه آن از طريق مدلسازي (شاخص‌هاي برازش) ارزيابي و تاييد شد. يافته‌ها: براساس مدل متغيرهاي تعيين كننده توسعه صنعت ورزش شامل پنج سطح محيط و اكوسيستم (محيط بين المللي و محيط ملي)، بازيگران و نقش ها (اركان ورزش و نظام راهبري)، پشتيباني و ساختار (منابع و فرايندها)، تعامل و مشاركت (سطوح مشاركت ورزش و حوزه‌هاي صنعت ورزش) و پيامد (كاركرد و پايداري) به ترتيب در توالي هم به سوي توسعه پايدار قرار دارند. نتايج نشان داد كه همه ابعاد متغيرهاي اصلي به صورت معني داري تبيين كننده آن‌ها هستند و همه روابط ترسيم شده بين اين متغيرها معني‌دار است.نتيجه‌گيري: براساس مدل، جريان توسعه صنعت ورزش برپايه حمايت محيط داخلي و خارجي، ايفاي نقش اركان ورزش، قابليت مديريت راهبردي، تامين منابع و كارآمدسازي فرايندها، رشد مشاركت در صنعت ورزش و توسعه حوزه‌ها صورت مي‌گيرد تا به توسعه پايدار ورزش منجر شود.