اثر عصاره گل سرخ (Rosa damascena Mill.) بر آسيب كبدي القا شده ناشي از تتراكلريد كربن در موش هاي صحرايي نر بالغ نژاد ويستار

گل سرخ (Rosa damascena Mill.) متعلق به خانواده Rosaceae است كه در بسياري از كشورها از جمله ايران مي رويد. گل هاي خشك گل سرخ به عنوان دارو استفاده مي‌شود و اعتقاد بر اين است كه شرايطي مانند سرماخوردگي، برونشيت مزمن، آسم، بيماري هاي پوستي، سرطان، زخم ها، جراحت ها، چين و چروك ها، عفونت ها و همچنين يبوست را كاهش مي‌دهد. اين مطالعه به منظور بررسي اثر محافظتي عصاره اتانولي گل سرخ بر مسموميت كبدي ناشي از تتراكلريدكربن (CCl4) در موش هاي صحرايي بالغ نژاد ويستار انجام شد. حيوانات به 8 گروه شامل كنترل سالم، كنترل آسيب كبدي (CCl4، دو بار در هفته)، تجربي سالم (عصاره گل سرخ در دوزهاي 50، 100، 200 ميلي‌گرم بر كيلوگرم)، تجربي آسيب كبدي (CCl4+ عصاره گل سرخ در دوزهاي 50، 100، 200 ميلي‌گرم بر كيلوگرم) تقسيم شدند و به مدت 28 روز تحت درمان قرار گرفتند. پس از 28 روز، حيوانات بيهوش شدند و خون از قلب جمع آوري شد. سطح آسپارتات آمينوترانسفراز (AST)، آلانين آمينوترانسفراز (ALT) و آلكالين فسفاتاز (ALP) در سرم اندازه گيري شدند. فعاليت سوپراكسيد ديسموتاز (SOD) و سطح مالون دي آلدهيد (MDA) از طريق هموژن بافت كبد اندازه¬گيري شد. نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه عصاره گل سرخ باعث كاهش سطح آنزيم هاي كبدي از جمله ALT، AST و ALP مي‌شود. همچنين تجويز عصاره گل سرخ باعث افزايشSOD و كاهش سطح MDA شد. نتايج نشان مي‌دهد اثر محافظتي عصاره گل سرخ در برابر آسيب كبدي و استرس اكسيداتيو ايجاد شده توسط CCl4موثر است.