اثر هشت هفته تمرين تناوبي شديد بر بيان ژن هايICAM و CRPدر بطن چپ رت‌هاي چاق

نقش چاقي در بيماري هاي مزمن نظير ديابت نوع 2 و بيماري‌هاي قلبي - عروقي به خوبي مشخص شده است. اين مطالعه با هدف تعيين اثر هشت هفته تمرين تناوبي شديد بر بيان ژن هاي CRP و ICAM در بطن چپ رت‌هاي چاق انجام گرفت. جامعه آماري مطالعه حاضر را رت‌هاي نر ويستار انستيتو پاستور تهران تشكيل مي‌دهند. 21 سر رت نر ويستار انتخاب شدند و پس از القاي چاقي به سه گروه نرمال، چاق كنترل و چاق تناوبي تقسيم شدند. براي القاي چاقي از شش هفته رژيم غذايي پرچرب استفاده شد. رت‌هاي گروه ورزش يك برنامه تمرينات تناوبي 8 هفته‌اي را در قالب دويدن‌ها تناوبي روي تريدميل اجرا نمودند. گروه نرمال و چاق كنترل در برنامه تمرين شركت نداشتند. 48 ساعت پس از آخرين جلسه تمرين، تشريح انجام شد. از آزمون آماري تي مستقل جهت مقايسه پيش آزمون‌ها و از آزمون تي همبسته نيز جهت تعيين سطح تغييرات درون گروهي در سطح معناداري استفاده شد. تمرين تناوبي بيان ICAM را نسبت به گروه چاق كنترل به ميزان معني داري كاهش داد (0.0001 p) بطوريكه سطوح آن به گروه نرمال نزديك شد. به عبارتي تفاوت معني داري در بيان ICAM بين گروه چاق تناوبي و گروه نرمال مشاهده نشد. بيان CRP بواسطه تمرين تناوبي نسبت به گروه چاق كنترل به ميزان معني¬داري كاهش يافت بطوريكه سطوح آن به گروه نرمال نزديك گرديد. تفاوت معني داري در بيان CRP بين گروه چاق تناوبي و گروه نرمال مشاهده نگرديد. تمرين تناوبي شديد موجب كاهش ICAM و CRP نسبت به گروه كنترل شد. احتمالاً، ً تمرين تناوبي با افزايش فعاليت سيستم سمپاتيك و افزايش سايتوكاين هاي ضد التهابي، رهايش ميانجي‌هاي التهابي از بافت چربي را مهار كرده و به دنبال آن، غلظت مولكول ‌هاي چسبان سلولي كاهش مي‌يابد.